Εδώ και πολλά χρόνια είχε αναφερθεί το ζήτημα-ερώτημα «πού ευρίσκονται οι σκελετοί των πεσόντων ηρώων Μαραθωνομάχων;»… Απάντηση καμμία… Σιγή ιχθύος… Ύποπτη σιγή… Ένοχη…
Σήμερα το θέμα έχει ξεπεράσει τα στενά ελληνικά σύνορα, και προσλαμβάνει πλέον διεθνείς διαστάσεις… Ιστορικές, καταγγελτικές, πολιτιστικές, δημοκρατικές… Ένα αγγλόφωνο άρθρο σε ευρύτατης επισκεψιμότητος ιστοχώρο (*), αποτελεί μια άνευ προηγουμένου καταγγελία εγκαταλείψεως και υποβαθμίσεως του πιο γνωστού παγκοσμίως αρχαίου πεδίου μάχης (και της Ελλάδος), αυτού του Μαραθώνος. Πεδίον μάχης και νίκη με στρατιωτικό και συνάμα πολιτικό-δημοκρατικό περιεχόμενο!
Πρωτοφανής είναι και ο παραπέρα… «στρουθοκαμηλισμός» (επιεικής όρος) που επιδεικνύει το υπουργείο Πολιτισμού και η Αρχαιολογική του Υπηρεσία!
Οι Άγγλοι, αφού διαχρονικώς καταληστεύουν τον ελληνικό χώρο, γίνονται τώρα τιμητές του! Ο προαναφερόμενος αγγλικός ιστοχώρος, αφού κάνει μια γενική αναφορά στην Μάχη του Μαραθώνος, λέγει, μεταξύ άλλων:
Ύστερα από 2.500 χρόνια ένας Τύμβος, που περιείχε τα λείψανα των Αθηναίων στρατιωτών ανεσκάφη στις αρχές του 20ού αι. Μερικά από τα οστέινα λείψανα κατέληξαν σε… διάφορες συλλογές, όπως το… Βασιλικό Μουσείο του Οντάριο στο Τορόντο, ενώ άλλα σκελετικά κατάλοιπα, επαίσχυντα αφέθηκαν σε ένα… κοντινό χωράφι, όπου σήμερα ευρίσκεται μια κατοικία. Όπως αναφέρεται από τον αρχαίο Έλληνα ιστορικό Παυσανία, σε κοντινή απόσταση ευρισκετο και άλλος ένας Τύμβος, όπου είχαν ενταφιασθεί οι πεσόντες δούλοι, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει στην Μάχη, μαζί με τους Αθηναίους, ίνα κερδίσουν την ελευθερία τους. (Διότι υπήρχε ένας νόμος στην πόλη των Αθηνών, που έλεγε πως όποιος δούλος συμμετείχε σε μάχη υπέρ της αττικής πόλεως, γινόταν αυτομάτως ελεύθερος Αθηναίος πολίτης!). Το 1970 – 1971, τα λείψανα των Πλαταιέων [ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης “Οι 88 αρχαίες πόλεις της Βοιωτίας”] στρατιωτών, οι οποίοι επίσης έχασαν την ζωή τους στον Μαραθώνα, ανεσκάφησαν κατά την διάρκεια της στρατιωτικής χούντας από τον Γενικό Επιθεωρητή Αρχαιοτήτων, εκλιπόντα Σπ. Μαρινάτο, ο οποίος τα… παρέδωσε (με εντολή άνωθεν;) στον Γερμανό ανθρωπολόγο (αλλά και πρώην αξιωματικό των SS), Ε. Μπράιτινγκερ, για «μελέτες» στην Βιέννη (βλ. ελληνικές εφημερίδες της 22 και 29 Ιουνίου 1972, καθώς και την επιστολή της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος – ΑΕΕ της 22.9.2014 προς τον Δήμο Μαραθώνος). Όσο απίστευτο και αν φαίνεται, οι σκελετοί των Πλαταιέων Μαραθωνομάχων παραμένουν λησμονημένοι στην… Αυστρία (μαζί με ακόμα άγνωστα πόσα – τις οίδε – παλαιοανθρωπολογικά κατάλοιπα, που παραχωρούσε το ελληνικό κράτος για «μελέτες», επί μια 10ετία, στον συγκεκριμένο ναζί Γερμανό επιστήμονα). Σύμφωνα με την προσωπική άποψη του συντάκτου, πρέπει να ληφθούν μέτρα, ώστε να διορθωθεί αυτή η κατάστασις κι αφού επιστρέψουν τα… υπολείμματα, όσο το δυνατόν περισσότερων πολεμιστών του προώλους Μαραθώνος… όσα έχουν απομείνει… να εναποτεθούν με σεβασμό (και τιμές) στον πεδίον, όπου έχασαν την ζωή τους, κατά την υπεράσπιση των Αθηνών, της Ευρώπης, και της δημοκρατίας, συνοδεία αγημάτων και των τριών Όπλων. Διότι η λευτεριά των Ελλήνων, όπως λέει ο εθνικός μας ποιητής, είναι απ’ αυτά «τα κόκκαλα βγαλμένη»… Χωρίς αυτά, είμαστε ανελεύθεροι…
«Ο Μαραθώνας αποτελεί πηγή έμπνυεσης για τους Έλληνες (μαζί και όλους τους ανθρώπους)! Είναι ένα σύμβολο της δημοκρατίας (και της ελευθερίας), που με την ιστορία του μας διδάσκει την σημασία των συγκεκριμένων αξιών (όχι μόνο) για τη χώρα μας (αλλά και όλο τον κόσμο)», είχε πει ο «τα πάντα υπογράφων» Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδος, Κάρολος Παπούλιας. Και φυσικά έχει μείνει ανακόλουθος λόγων του και πράξεών του, σχετικά και με το «σύμβολο της Δημοκρατίας», που αναφέρει, αφού ούτε κι αυτός μερίμνησε, ενδιαφέρθηκε να μάθε να ιδεί τι γίνονται τα κόκκαλα των προγόνων τα ιερά…
Σημειώνω, πως λαοί, στους οποίους η «πολιτισμένη Δύση» κόλλησε την ρετσινιά του «απολίτιστου», όπως οι Ινδιάνοι και οι Αβορίγινες, έκαναν δικαστήρια σε Καναδά και Αυστραλία, αντίστοιχα, ζητώντας τα οστά προγόνων τους, που βρέθηκαν σε ανασκαφές στις εκτάσεις των κρατών τους, και που τα «μουσεία» ήθελαν να τα εκθέσουν ως… αξιοθέατα!!! (**) Και φυσικά τις δίκες αυτές τις εκέρδισαν… Διότι αυτό κάνει ένας πολιτισμένος που θίγεται: Προσφεύγει στα αρμόδια δικαστήρια και μάχεται για τα δίκια του. Ο «απολίτιστος», ο «βάρβαρος», κάθεται αχαμναίνων καμπτικός θεατής να βλέπει αδιάφορος να του κλέβουν τον πολιτισμό του, διότι δεν αισθάνεται ότι συνδέεται με αυτόν, όπως αδιάφορα κοιτούσαν οι Τούρκοι, όταν έβλεπαν τους ξένους προξένους, αββάδες και «περιηγητάς» να κλέβουν ασύστολα τον ελληνικό πολιτισμό, που δεν τους αφορούσε… Χρόνοι και ηγέτες παράλληλοι…
Πού είναι οι Έλληνες αξιωματικοί να ζητήσουν τα κόκκαλα των συναδέλφων τους πίσω; Πού είναι οι Έλληνες που αισθάνονται δημοκράτες και ελεύθεροι;
Εν ολίγοις λόγοις, αυτό που συστηματικά θάβεται στην Ελλάδα, από το αρχαίο κλέος της, είναι ό,τι παραπέμπει και θυμίζει την σωστή, την αληθινή, την πραγματική θεόσσυτο Δημοκρατία της! Αυτήν που εμπνεύσθηκαν οι αρχαίοι Έλληνες προπάτορές μας, και όχι αυτήν που «εκτρωματικά» σχεδίασαν αγγλικά γραφεία και πλασάρουν στους ξενοκίνητους υπόδουλους, Έλληνες πολιτικούς – πειθήνια όργανά τους – να εφαρμόσουν…
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(*) βλ. René Arnaud on Twitter: “The quest to recover the fallen soldiers of Marathon http://t.co/KVdiBbh49p http://t.co/bdElNx3HiS“, που δημοσιεύθηκε στις 25.10.2014, και το οποίο έχει ήδη αναρτηθεί και αναπαραχθεί και αλλού.
(**) βλ. τρία άρθρα του Γ. Λεκάκη με τίτλο «Ιεροσυλίες» στην εφημ. «Ελευθερία» του Λονδίνου: 1ο: «Τι έγιναν οι 250 σκελετοί των στρατιωτών του Περικλέους, ωρέ;» (21.12.2000). Θέμα, το οποίο θα θίξω σε επόμενο άρθρο μου.
2ο: «Τι κάνουν οι Ινδιάνοι για τα οστά των προγόνων τους» (4.1.2001). Και
3ο: «Τι κάνουν οι Αβορίγινες για τα οστά των προγόνων τους» (11.1.2001).
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης “Πού είναι οι πεσόντες της μάχης του Μαραθώνα; Οι σκελετοί των Πλαταιέων Μαραθωνομάχων παραμένουν λησμονημένοι στην… Αυστρία!”, εφημερίδα “Κυριακάτικη Κόντρα News”, 7.12.2014. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 8.12.2014.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Γ. Λεκάκης «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής» (εκδ. «Κάδμος», 2012), και «Κατεστραμμένες πόλεις και χωριά στην Ελλάδα επί Κατοχής» (εκδ. Κάδμος, 2014).
Related posts:
Ο ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ERT OPEN ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ. Η Άλωση του «ΜΙΚΡΟΥ ΣΤΑΛΙΓΚΡΑΝΤ» των Αθηνών από τους Ριμινίτες 29 Δεκεμβρίου 1944. Η «μαύρη» Παρασκευή των «ηρωικών» κομμουνιστών.
Ένας αρχαίος… ζογκλέρ σε ετρουσκο-κορινθιακή πόλη! – του Γ. Λεκάκη
Για βόλια τ’ ασημόκουμπα βάζαμε στα τουφέκια χωρίς νερό, χωρίς ψωμί, χωρίς κανά προσφάι
