Η απελευθέρωση της Σμύρνης

Ο πρώτος τσολιάς έσκυψε και φίλησε το χώμα της ελεύθερης Σμύρνης, και χάθηκε στις αγκαλιές των ελλήνων που είχαν ξενυχτήσει στην προκυμαία, αφού είχε κυκλοφορήσει η είδηση.

 «Έρχονται ! Αύριο έρχονται».

Οι Χιλιάδες λαού που κρατούσαν Ελληνικές σημαίες έψαλλαν το « τη Υπερμάχω στρατηγώ», και οι σειρήνες των πλοίων δονούσαν την ατμόσφαιρα.

Οι Σμυρνιωτοπούλες έραιναν με άνθη και ροδόνερο τους ευζώνους του Τζαβέλα.

Μπροστά στην Λέσχη των Κυνηγών ο άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης γονάτισε με λυγμούς και ευλόφησε την σημαία ψάλλοντας «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

Άλλοι έτρεξαν στο νεκροταφείο όπου εκτυλισσόντουσαν σκηνές που δεν ξαναείδε ανθρώπινο μάτι:

 Με στεφάνια όπως στην ανάσταση πήγαν στους κεκοιμημένους για να τους αναγγείλουν το μεγάλο γεγονός:

 « Σήκω πατέρα, ήρθαν…».
Όταν στις 10:30, το 1/38 που βάδιζε κατά τετράδες, έφθασε μπροστά από το διοικητήριο, δέχθηκε εχθρικά πυρά, από ενόπλους που είχαν οργανώσει οι Ιταλοί και οι Νεότουρκοι.

Ο Τζαβέλας έδωσε εντολή για την αντιμετώπιση της ενέδρας, και γρήγορα η τουρκική μικροαντίσταση διαλύθηκε.

 Από τις σποραδικές συμπλοκές που σημειώθηκαν υπήρχαν 2 εύζωνοι νεκροί 20 πολίτες νεκροί και 141 τραυματίες.
Οι Ιταλοί αμέσως μετά τα «επεισόδια» ζήτησαν από τον Άγγλο ναύαρχο Κάλθορπ να αναλάβουν εκείνοι την διοίκηση της πόλης.
Τα πλοία που κατέπλευσαν στη Σμύρνη ήσαν τα μεταγωγικά,

 « Θεμιστοκλής», «Πατρίς», « Συρία», «Αθηνά», «Ατρόμητος», « Καλουτάς», « Ρέπουλης», «Αντιγόνη», « Άρης», «Ξενία», «Ουρανία», «Αργολίς», « Δελφίν», « Έλδα» και τα αντιτορπιλικά «Σφενδόνη», «Λόγχη», « Αλκιών» και « Αίγλη».