Στις 7 Μαΐου 1832 γράφτηκε ο επίλογος της δολοφονίας του Καποδίστρια. Η Συνθήκη του Λονδίνου έβαλε ταφόπετρα στην ελληνική Ανεξαρτησία. Οι πράκτορες του Λονδίνου έγιναν υπερήφανοι υπήκοοι του “Στέμματος”.
Οι ρουφιανοπαπαγάλοι λένε στον χαζό τηλεθατή ότι ο βασιλιάς μας τίμησε. Και ελληνικό στοιχείο στην τελετή Στέψης…..
Στις 7 Μαΐου 1832, στο Λονδίνο, υπογράφτηκε μεταξύ των τριών προστάτιδων Δυνάμεων της Αγγλίας, της Γαλλίας της Ρωσίας και του βασιλείου της Βαυαρίας, η συνθήκη που θεσμοθετούσε την υποτέλεια και προέβλεπε τον διορισμό του Όθωνα του δευτερότοκου γιου του πελάτη των Ρότσιλντ, βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου, ως βασιλιά της Ελλάδας.
Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, μεταξύ της Βαυαρίας και των προστάτιδων Δυνάμεων, στο οποίο η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος, έκλεισε το ζήτημα των συνόρων που διαπραγματευόταν ο Καποδίστριας και ορίστηκε η γραμμή Άρτας-Βόλου για τα βόρεια σύνορα.
Η Ελλαδίτσα με τα σύνορα στη γραμμή Παγασητικού-Αμβρακικού, δεν αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, αλλά ως υποτελές προτεκτοράτο.
Η συνθήκη του Λονδίνου επικύρωσε τη δολοφονία του Καποδίστρια από τις «αγγλικές δυνάμεις», και ρύθμιζε τον τρόπο με τον οποίο οι Αντιβασιλείς θα διαχειρίζονταν την Ελλάδα μέχρι να ενηλικιωθεί ο Όθωνας, για την αποπληρωμή από τον Ελληνικό Λαό, των δανείων και των τοκογλυφικών τόκων των Ρότσιλντ.
Με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης ,( Καλεντέρ Κιοσκ) τον Ιούλιο του 1832, η Οθωμανική Αυτοκρατορία αποδέχθηκε το σύμφωνο Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας και Βαυαρίας.