(Διαβάζοντας τα παρόντα, θα μπορεί πλέον ο καθένας να ερμηνεύει αλλιώς τις διαδεδομένες πια αναφορές στην «θετική σκέψη», «ενέργεια» και τα όμοια` θα μπορεί δε, να ερμηνεύει διαφορετικά όλα τα γεγονότα που αντιλαμβάνεται τριγύρω` ο νους του εκάστοτε αφυπνισμένου θα πρέπει να πηγαίνει αμέσως στον επινοητή του βδελυρού θετικισμού – και της κοινωνιολογίας! -, Auguste Comte, όπως πηγαίνει στον Aleister Crowley, όταν μιλάμε για τον σατανισμό!
«Η εξέλιξη της ανθρωπότητας αποτέλεσε το θέμα της νέας σειράς μαθημάτων του. Το 1848 ίδρυσε την Κοινωνία των Θετικιστών, δημοσίευσε τη “Γενική Θεωρία του Θετικισμού” και το “Θετικιστικό Ημερολόγιο”, διαμόρφωσε τη Λέσχη των Ιακωβίνων και το 1849 ίδρυσε μια νέα θρησκεία, τη Θρησκεία της Ανθρωπότητας. Από το 1851 έως το 1854 δημοσιεύτηκαν οι τέσσερις τόμοι του έργου του “Σύστημα Θετικής Πολιτικής”. Μέσα στο διάστημα αυτό ασχολήθηκε και με τη συγγραφή του έργου “Κατήχηση της Θετικής Θρησκείας”.» [1])
Aπό το τέταρτο κεφάλαιο της τρίτης έκδοσης – 2021 -, του εγχειριδίου των James N. Green και Thomas E. Skidmore, Brazil: Five Centuries of Change/ Βραζιλία: Πέντε αιώνες αλλαγής, δημοσιευμένου από το Oxford University Press (σ. μτφρ. – στον χωρό της παγκομιοποίησης η κάθε χώρα παίζει τον ρόλο της!)
Θετικισμός: Μια επισκόπηση
Ο θετικισμός είναι ένα φιλοσοφικό σύστημα που βασίζεται στην άποψη ότι στις κοινωνικές και φυσικές επιστήμες, οι αισθητηριακές εμπειρίες και η λογική και μαθηματική αντιμετώπισή τους είναι η αποκλειστική πηγή όλων των αξιόλογων πληροφοριών. Ο θετικισμός απορρίπτει την διαισθητική φιλοσοφία, δηλαδή όλα τα προβλήματα, τις έννοιες και τις προτάσεις της παραδοσιακής φιλοσοφίας που σχετίζονται με την οντότητα, τις ουσίες, τις αιτίες κ.λπ., που δεν μπορούν να επαληθευτούν μέσω της εμπειρικής επιστήμης. Ισχυριζόμενος ότι είναι μια θεμελιωδώς νέα, μη μεταφυσική φιλοσοφία, ο θετικισμός δήλωσε ότι η εμπειρική επιστήμη είναι η μόνη πηγή αληθινής γνώσης.
Ένας από τους πρώτους υποστηρικτές αυτής της νέας σχολής σκέψης, ο Auguste Comte (1798-1857) εισήγαγε τον όρο «θετικισμός» στη δεκαετία του 1820. Ο Comte [1] θεώρησε ότι η κοινωνία έχει προοδέψει δια τριών, διακριτών, φάσεων: τη θεολογική, τη μεταφυσική και την επιστημονική (ή «θετική»). Υποστήριξε ότι η γνώση πρέπει να γίνει κατανοητή ως μια ιστορική διαδικασία. Ο Comte πίστευε ακράδαντα ότι η πνευματική ανάπτυξη ήταν η κύρια αιτία της κοινωνικής αλλαγής. Είναι ακριβώς αυτή η κοινωνικοπολιτική διάσταση του θετικισμού του Comte που προσέλκυσε τόσο διαδεδομένο ενδιαφέρον κατά τον δέκατο ένατο αιώνα.
Ο θετικισμός στη Βραζιλία
Στο δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα, ο θετικισμός του Comte τράβηξε το ενδιαφέρον πολλών διανοουμένων της Λατινικής Αμερικής που εντόπισαν στον θετικισμό τα κλειδιά για την κοινωνική μεταρρύθμιση. Στην Αργεντινή, τη Χιλή και την Κούβα, ο θετικισμός αξιοποιήθηκε ως δύναμη φιλελεύθερης μεταρρύθμισης και εκσυγχρονισμού που απέρριψε την επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας. Στο Μεξικό, είχε άμεση επιρροή στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις υπό τον Πρόεδρο Μπενίτο Χουάρες και ασπάστηκε από το καθεστώς του Πορφίριο Ντίαζ, έχοντας πνευματική κυριαρχία μέχρι την επανάσταση του 1910.
Ενώ ο θετικισμός επηρέασε κάθε χώρα της Λατινικής Αμερικής τον δέκατο ένατο αιώνα, η επιρροή του δεν ήταν πουθενά τόσο βαθιά ή διαδεδομένη όσο στη Βραζιλία, όπου κέρδισε υποστήριξη επειδή επέκρινε τους θεσμούς της δουλείας, της μοναρχίας και της Εκκλησίας ως κύριοι ανασταλτικοί παράγοντες για τη φυσική πρόοδο του έθνους. Μία από τις μοναδικές δυνάμεις πίσω από τη διάδοση του θετικισμού στη Βραζιλία ήταν η Θετικιστική Εκκλησία της Βραζιλίας, που ιδρύθηκε από τον Miguel Lemos και τον κουνιάδο του Raimundo Teixeira Mendes, που είχαν σπουδάσει και οι δύο με τον Comte, στο Παρίσι. Η Θετικιστική Εκκλησία προσπάθησε να ελέγξει και να κατευθύνει το θετικιστικό κίνημα, δημοσιεύοντας χιλιάδες μπροσούρες και φυλλάδια περί ευρέων κοινωνικών ζητημάτων, αν και στην πραγματικότητα είχε μόνο λίγους ακόλουθους και δεν αντιπροσώπευε τις απόψεις των θετικιστών σε όλη τη Βραζιλία. Στα τέλη της δεκαετίας του 1870, ο θετικισμός είχε μετατραπεί σε ένα τόσο διαδεδομένο ρεύμα όπου οι συγκεκριμένες προτάσεις του Comte για κοινωνική μεταρρύθμιση – ειδικά οι πραγματείες του σχετικά με την κατάργηση της δουλείας και περί δημοκρατίας -, ενεργοποίησαν τον δημόσιο ζήλο για εκσυγχρονισμό. Η θετικιστική συμβολή σε αυτές τις συζητήσεις ήταν να ενωθούν οι ιδέες για μεταρρύθμιση, συστηματικό τω τρόπω.
Η βραζιλιάνικη σημαία και η θετικιστική ιδεολογία
Second Imperial Flag, 1870?1889
Λίγο μετά την εγκατάσταση της Δημοκρατίας στις 15 Νοεμβρίου 1889, προτάθηκε μια νέα προσωρινή σημαία για να συμβολίσει τη χώρα, σχεδιασμένη από το Clube Republicano Lopes Trovão. Αυτή η σημαία σχεδιάστηκε σύμφωνα με αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, με 13 ρίγες με εναλλασσόμενα χρώματα πράσινου και κίτρινου και ένα τεταρτημόριο αστεριών που αντιπροσωπεύουν κάθε πολιτεία.
Flag of the United States of Brazil, November 15?19, 1889
Ο Miguel Lemos επέκρινε σθεναρά τη σημαία ως «μια δουλοπρεπή απομίμηση του πανό της Βόρειας Αμερικής», προτιμώντας αντ 'αυτού να κοιτάξει προς τα γαλλικά μοντέλα.Μια νέα σημαία προτάθηκε από τον Raimundo Teixeira Mendes και σχεδιάστηκε από τον Décio Vilares. Η σημαία συνόψισε το θετικιστικό μάντρα του August Comte: «L’amour pour principe et l’ordre pour base; le progrés pour but” [Η αγάπη ως αρχή και η τάξη ως θεμέλιο` η πρόοδος ως απώτερος σκοπός] ως «Τάξη και Πρόοδος».
[…]Περί γάμου και διαζυγίου
Η Θετικιστική Εκκλησία της Βραζιλίας ανησυχούσε εξαιρετικά για τη σχέση μεταξύ της Καθολικής Εκκλησίας και της κυβέρνησης και προσπάθησε επί μακρόν να προωθήσει τον διαχωρισμό των αστικών και θρησκευτικών υποθέσεων. Ένα σημαντικό βήμα που ζήτησαν οι θετικιστές ήταν η δημιουργία ληξιαρχείου. Στο φυλλάδιο με τίτλο «The Project of Civil Marriage» «Το σχέδιο για τον πολιτικό γάμο», οι θετικιστές υποστηρίζουν τον πλήρη διαχωρισμό της προσωρινής εξουσίας από τη θρησκευτική εξουσία, υποδεικνύοντας ότι είναι καθήκον της Καθολικής Εκκλησίας να άρει τη σύγχυση μεταξύ προσωρινών και πνευματικών εξουσιών χορηγώντας θρησκευτικό γάμο μόνο αφού έχει τελεστεί πολιτικός γάμος. Αυτό το φυλλάδιο υποστηρίζει περαιτέρω ότι ο γάμος δεν είναι ένα συμβόλαιο αλλά μια κοινωνική κύρωση (θρησκευτική ή αστική) της θεμελιώδους ένωσης που ιδρύει την οικογένεια. Αυτή η δήλωση αποκαλύπτει την ενδιαφέρουσα θέση που πήρε η Θετικιστική Εκκλησία. Η Θετικιστική Εκκλησία δεν χαρακτήρισε τον γάμο ως συμβόλαιο, το οποίο θα μπορούσε να σπάσει ή να ακυρωθεί μέσω του διαζυγίου, αλλά ως κρίσιμο κοινωνικό θεσμό. Στην πραγματικότητα, στο φυλλάδιο Still Contrary to the Retrograde Protest for Divorce, η θετικιστική εκκλησία δηλώνει ότι το διαζύγιο αντιπροσωπεύει μια «πολιτική παρέκκλιση» και η νομιμοποίησή του θα σήμαινε «το βάθος της ηθικής και ψυχικής διάλυσης του βραζιλιάνικου λαού». Το διαζύγιο θα αποδείκνυε την εξασθενημένη αρρενωπότητα του Βραζιλιάνου που είχε «χάσει τη βαθιά επιρροή της ηθικής του γυναικείου κύρους».
Περί του γηγενούς πληθυσμού
(σ. μτφρ. – όταν τα άγρια διώχνουν τα «άγρια» και η αντινόηση και ο προορατικός προγραμματισμός πάνε σύννεφο!)
Η Θετικιστική Εκκλησία ανέπτυξε μεγάλη ανησυχία για την ευημερία των αυτοχθόνων πληθυσμών της Βραζιλίας. Το φυλλάδιο In Defense of Brazilian Savages/Υπεραμηνόμενοι των Βραζιλιάνων Αγρίων (1910) επιχειρεί πως «η αδελφική στάση, που είναι εγγενής σε όλη την Ανθρωπότητα, είναι ανάγκη να αντικαταστήσει, με σεβασμό για τους άγριους, καθώς και για όλους τους ανθρώπους, την κατακτητική στάση». Όλα αυτά τα φυλλάδια ζητούν επείγουσα δράση από την πλευρά της κυβέρνησης για να προσεγγίσει και να προστατεύσει τους αυτόχθονες πληθυσμούς, ειδικά με την αναδιοργάνωση της γης σε μέρη όπως η επικράτεια της Acre και παραιτούμενη από τον εγκλεισμό των αυτοχθόνων σε ειδικές δομές.[…]Ο Teixeira Mendes παρουσίασε μια ινδιάνικη πολιτική βασισμένη στην προστασία και την πολιτιστική ενσωμάτωση (σ. μτφρ. – acculturation` Κρατείστε το αυτό διότι ΑΥΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ Σ’ ΕΜΑΣ, για δεκαετίες!) Αντλούσε ιδέες από τα γραπτά του Comte για την Αφρική, στα οποία ο Γάλλος στοχαστής υποστήριξε ότι οι Αφρικανοί ζούσαν στη «φετιχιστική εποχή» της κοινωνικής ανάπτυξης, την οποία ο Comte θεωρούσε ότι ήταν η αρχική ανθρώπινη κατάσταση.Ο Teixeira Mendes έγραψε: «Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι άγριοι είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες των εδαφών που καταλαμβάνουν, με τίτλους εξίσου έγκυρους με αυτούς που θα μπορούσε να επικαλεστεί οποιοδήποτε δυτικό έθνος». Πράγματι, έγραψε αλλού ότι οι αυτόχθονες ομάδες πρέπει να αναγνωρίζονται ως κυρίαρχα έθνη. Θα πρέπει να επιστραφούν οι σφετερισμένες εκτάσεις ή, όπου αυτό ήταν αδύνατο, να δοθούν νέα εδάφη στους κατοίκους αυτών των αυτόχθονων εθνών. Υποστήριξε περαιτέρω ότι οι Ινδιάνοι είχαν κάθε δικαίωμα να αντισταθούν στις εισβολές στα εδάφη τους. Και σημείωσε ειρωνικά ότι η ένοπλη άμυνα αυτών των εδαφών δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί έγκλημα, γιατί «κανείς δεν θεωρεί τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους ως εγκληματίες επειδή εκδιώκουν τους Άραβες από την Ιβηρική χερσόνησο».
Ποιος είναι ο Raimundo Teixeira Mendes (1855?1927)
Σ’ αυτόν τον Βραζιλιάνο φιλόσοφο και μαθηματικό πιστώθηκε η καθιέρωση του εθνικού συνθήματος, «Τάξη και Πρόοδος», καθώς και την εθνική σημαία στην οποία αυτό εμφανίζεται. Το 1881, ο Raimundo Teixeira Mendes και ο κουνιάδος του Miguel Lemos ίδρυσαν την Apostolado Positivista/Αποστολή του Θετικισμού. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1880, ο Teixeira Mendes και ο Lemos δημοσίευσαν πολυάριθμα φυλλάδια για να προωθήσουν τον Θετικισμό και να υποστηρίξουν ζητήματα όπως η κατάργηση της δουλείας, ο ρεπουμπλικανισμός και ο διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους. Δημιουργώντας τη σημαία της Δημοκρατίας, ο Teixeira Mendes δανείστηκε στοιχεία από την αυτοκρατορική σημαία της Βραζιλίας διατηρώντας τα πράσινα και κίτρινα χρώματα, αντικαθιστώντας το αυτοκρατορικό εθνόσημο με μια μπλε σφαίρα που αντιπροσωπεύει τον ουρανό την ημέρα της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας στο Ρίο ντε Τζανέιρο , και προσθέτοντας το θετικιστικό ρητό Ordem e Progresso.Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο δεκαετιών, ο Teixeira Mendes δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική και συνέχισε να δημοσιεύει μέσω της Igreja e Apostolado Positivista do Brasil/Θετικιστική Εκκλησία και Αποστολή της Βραζιλίας. Τα γραπτά του επικεντρώθηκαν στον εμβολιασμό, τη συμμετοχή της Βραζιλίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τους εργατικούς νόμους, τις γυναίκες, τα δικαιώματα των ζώων και την εκκοσμίκευση των νεκροταφείων. Το 1905, ο Teixeira Mendes ανέλαβε την ηγεσία της Igreja e Apostolado Positivista, αλλά δεν εγκατέλειψε τον τίτλο του ως αντιδιευθυντής μέχρι το θάνατο του Lemos το 1917. Πέθανε το 1927 και θάφτηκε στο νεκροταφείο São João Batista στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
[…]
