Ο εποικισμός των λαθροεισβολέων απειλεί την επιβίωση των ευρωπαϊκών λαών και την πολιτική συγκρότηση των ΕΘΝΩΝ ΚΡΑΤΩΝ τους.
Συγκεκριμένα,
«Η σκόπιμη εισβολή μεταναστών θα επιφέρει πλήρη, μη αναστρέψιμη διάλυση της κοινωνίας μέσω της πρόκλησης πολιτικού και κοινωνικού χάους και πολιτιστικής αλλοίωσης ώστε να γίνουμε μία μάζα ανθρώπων, ένας ανθρώπινος χυλός.
Τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά των αυτοχθόνων θα πιεστούν σε υποχώρηση χάριν μίας αναγκαίας και ισοπεδωτικής πολιτικής διαχείρισης που οδηγεί σε περιστολή των δημοκρατικών και οικονομικών δικαιωμάτων των αυτοχθόνων, οι οποίοι καθίστανται όμηροι και χάνουν την διαχείριση της χώρας τους».
Αυτό ζούμε.
Όπως το περιγράφει στο βιβλίο της «The weapons of mass migration” η Kelly Greenhill πολιτικός επιστήμων (πανεπιστήμια Ταφτς και Μασαχουσέτης), σύμβουλος του αντιπροέδρου των ΗΠΑ John Kerry.
Και τελικά η κυρία που τιτλοφορείται «πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας», μας λέει ότι όλοι εμείς που ξέρουμε το αυτονόητο,
ότι δηλαδή Δημοκρατία είναι το πολίτευμα στο οποίο κρατεί ο Δήμος, ότι η λαϊκή βούληση είναι η βούληση της πλειοψηφίας,
(όπως μας το δίδαξαν από οι αρχαίοι έλληνες που δημιούργησαν την δημοκρατία και εφαρμόζεται σε όλα τα αληθινά δημοκρατικά κράτη),
κάνουμε…. Λάθος!
Όμως, ακόμα κι αυτή η αντιπροσωπευόμενη δημοκρατία δεν μπορεί να λέγεται δημοκρατία, αν η λαϊκή βούληση δεν συμπίπτει με τα εφαρμοζόμενα από τους εκλεγέντες.
Είναι απλά ο ορισμός της συγκεκαλυμμένης δικτατορίας , να ψηφίζεις μία φορά στο τόσο και αυτός που εκλέγεται να κάνει ό,τι θέλει,
ακόμα και τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που σου υποσχέθηκε βάσει προγράμματος, ακόμα κι αν γνωρίζει ότι αντιτίθενται στην βούληση της πλειοψηφίας!
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Αυτός είναι ο λόγος που αμφισβητείται η φιλελεύθερη δημοκρατία.
Διότι δεν είναι πλέον ούτε δημοκρατία, αφού δεν αναγνωρίζει και δεν σέβεται την αρχή της πλειοψηφίας, ούτε φιλελεύθερη, αφού βίαια καταργεί θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα (στην ζωή, στην υγεία, στην οικογένεια, στην αξιοπρέπεια, στην περιουσία).
Φρίττουν ο Λοκ, ο Χομπς και ο Ρουσσώ από τον τάφο τους, βλέποντας , πώς εκτελούνται άτομα και λαοί στο όνομά τους και από ποιούς!
Η διαστροφή των εννοιών και η απώλεια κάθε μέτρου, στον λόγο και την πράξη, φτάνει στην επίκληση ενός «νέου εθνοκεντρικού προστατευτισμού» και μιας «δήθεν εθνικής ασφάλειας».
Όλα τα κράτη του κόσμου είναι ΕΘΝΗ ΚΡΑΤΗ!
Αυτό δεν είναι τυχαίο.
Τον μεσαίωνα υπήρχαν όλων των ειδών οι κρατικοί σχηματισμοί (φέουδα, αυτοκρατορίες κλπ). Σταδιακά διαμορφώθηκαν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ σε έθνη κράτη.
Όλα τα κράτη σήμερα ,είναι έθνη κράτη, ενώ η φιλελεύθερη δημοκρατία υποχωρεί…..
Αυτό που ένωσε τους λαούς σε έθνη κράτη, ήταν «το ομόαιμον, το ομόθρησκον, το ομόγλωσσον, το ομότροπον». Ο ίδιος τρόπος ζωής και η κοινή καταγωγή. Μοιάζουν και θέλουν να ζούνε μαζί.
Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ, δηλαδή η εθνική ασφάλεια, είναι η συγκολλητική ουσία των εθνών κρατών.
Η εθνική ομοιογένεια αυξάνει την ισχύ ενός κράτους έναντι των άλλων. Κινδυνεύει λιγότερο να κατακτηθεί.
Συχνά κάποια κράτη γίνονται επεκτατικά, διότι βασική αρχή της επιβίωσης είναι πως «όταν αυξάνεσαι, δεν κινδυνεύεις με εξαφάνιση».
Η μεγαλύτερη φιλελεύθερη δημοκρατία, οι ΗΠΑ είναι ένα κράτος βαθιά εθνικιστικό.
Πρωτίστως εθνικιστικό και δευτερευόντως φιλελεύθερο.
Χαρακτηρίζεται από την φράση της ακραιφνούς φιλελεύθερης υπεξ Μαντλίν Ολπράίτ «Είμαστε το απαραίτητο έθνος. Στεκόμαστε ψηλότερα. Βλέπουμε μακρύτερα» (we are the indispensable nation. We stand taller, We see further).
Την φράση αυτή επανέλαβε ο πρόεδρος Ομπάμα κατά την θητεία του.
Άρα, αντίθετα σε όσα ισχυρίζεται η κυρία Σακελλαροπούλου, ο εθνικισμός συνεργάζεται πάρα πολύ καλά με τον φιλελευθερισμό, με αντικείμενο τον ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΕΝΑΝ ΚΙ ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟ ΕΘΝΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΣΜΟ!
Οι ΗΠΑ διεξήγαγαν δικαστική έρευνα το 2016 και παρολίγον να παραπέμψουν τον απερχόμενο πρόεδρό τους, επειδή πίστευαν ότι η Ρωσία ανακατεύτηκε στις εκλογές τους.
Προηγείται λοιπόν ο εθνικισμός του φιλελευθερισμού και στην Αμερική!
Η πιθανότητα εμπλοκής της Ρωσίας στα εσωτερικά τους, έθεσε ζήτημα εθνικής ασφάλειας.
Ο φιλελευθερισμός κι ο σεβασμός των δικαιωμάτων των διπλωματικών υπαλλήλων της Ρωσίας, που υπέστησαν παράνομη έρευνα στην κατοικία τους και κατασχέθηκαν αντικείμενά τους, τέθηκαν σε δεύτερη μοίρα!
Η εθνική ασφάλεια, απότοκος της κυριαρχίας του κράτους τους, προηγήθηκε, διότι συνιστά προϋπόθεση για την αυτοδιάθεση του αμερικανικού λαού.
Να γιατί, «ο φιλελευθερισμός υποχωρεί ΠΑΝΤΟΤΕ έναντι του εθνικισμού», κατά τον Μερσχάϊμερ.
Η Ρωσία διένυσε ημέρες φιλελεύθερης δημοκρατίας την δεκαετία του 1990.
Μεγαλύτερη διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας, διάλυση, διαφθορά και απειλή εδαφικού ακρωτηριασμού, κι εξαφάνισης του ρωσικού λαού, δεν γνώρισε ποτέ.
Η εθνική ασφάλεια του έθνους κράτους του, είναι το ζητούμενο του ρωσικού λαού έκτοτε.
Όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα είναι εθνικιστικά αντίθετα στην επίσημη θεωρία τους.
Ο Στάλιν διεξήγαγε πατριωτικό πόλεμο εναντίον των Γερμανών, (όχι πόλεμο πολιτευμάτων).
Η Κούβα, η Βόρεια Κορέα, η άλλοτε κομμουνιστική και σήμερα καπιταλιστική, και εν πολλοίς φιλελευθεροποιημένη Κίνα, είναι εθνικιστικά κράτη.
Η φιλελεύθερη δημοκρατία αμφισβητείται, ακριβώς επειδή στις μέρες μας εξετράπη, και προσπαθεί να καταστρέψει την έννοια του έθνους κράτους και την πραγματική προστασία, που αυτό μας παρέχει.
Επειδή έτσι αποφάσισαν πεφωτισμένες κυβερνητικές ελίτ, ενάντια στην βούληση των λαών των εθνών κρατών!
Αυτός είναι ο λόγος, που ενώ ως το 2006 το φιλελεύθερο δημοκρατικό πολίτευμα προσέγγιζε το 50% των εθνών κρατών, έκτοτε φθίνει.
Αν ο φιλελευθερισμός και οι διεθνείς οργανισμοί , αποσκοπούσαν αληθινά στην προστασία των πανανθρώπινων ατομικών δικαιωμάτων και προηγούντο αυτά έναντι των εθνικισμών, δεν θα ανέχονταν την ως σήμερα μαζική καταπάτησή τους στην Κύπρο, στην Υεμένη, κα.
Ο εθνικισμός θα υπερισχύει ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ, καταλήγει ο καθηγητής Mearsheimer,
διότι από τα γεννοφάσκια μας είμαστε κοινωνικά όντα και όχι ιδιώτες, (idiots ,δηλαδή ηλίθιοι με την αρχαιοελληνική έννοια, που επιβάλλει στον χρηστό πολίτη, να αναμιγνύεται στα κοινά).
Γεννιόμαστε σε φυλές και έθνη και εκεί θέλουμε να ζούμε.
Τρανή απόδειξη η νίκη του Βιετνάμ εναντίον τριών πανίσχυρων κρατών (πυρηνικών δυνάμεων) που επεχείρησαν να το κατακτήσουν, μέσα σε 20 χρόνια.
Η Γαλλία (1946-1954), οι ΗΠΑ (1957-1975) και η Κίνα το (1979), ηττήθηκαν από τον μικρότερο σε δυνάμεις και εξοπλισμό βιετναμέζικο λαό, διότι οι βιετναμέζοι πολεμούσαν για την πατρίδα τους, για την ελευθερία και ανεξαρτησία τους.
Διότι το έθνος κράτος μας, όπως λέει ο Μόρκεντάου, είναι το έσχατο καταφύγιο της συλλογικής μας ελευθερίας.
Μέσα σ’αυτό το κέλυφος μπορούμε να ζούμε όπως εμείς, (που έχουμε τα ίδια χαρακτηριστικά, την ίδια γλώσσα, θρησκεία, ιστορία, το ίδιο αίμα), έχουμε διαλέξει!
Το ίδιο ακριβώς συνέβη με το Ιράκ, την Συρία, την Λιβύη, με την Ελλάδα το 1821 και το 1940.
Όλα τα έθνη πολεμούν εναντίον του κατακτητή τους, όποιο κι αν είναι το πολίτευμά του!
Οι λαοί συνιστούν έθνη, που έχουν ως διαρκές αίτημά τους ανεξάρτητο κράτος, κυριαρχία και αυτοδιάθεση και ασπάζονται την Σωκράτεια ρήση
« Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων αγιώτερον και σεμνώτερον και τιμιώτερον και εν μείζονι μοίρα εστίν η πατρίς παρά Θεοίς και παρ’ανθρώποις τοις νουν έχουσιν»,
ακόμα κι αν δεν έχουν ακούσει ποτέ το όνομα του Σωκράτη και τις διδαχές του.
Κι αυτή την αγάπη, την αφοσίωση και την ψυχική και πνευματική σύνδεση του κάθε ανθρώπου και τελικά του λαού που συναπαρτίζει με άλλους, με την πατρίδα του,
δεν μπορεί καμία μαϊμού φιλελεύθερη δημοκρατία να υπερνικήσει, με τις τρικυμία εν κρανίω θεωρίες, που μας λένε ταγοί, σαν την κυρία Σακελλαροπούλου!
