Πάγωσε η Ελλάδα απ’ την τραγωδία με τα τρένα, λίγο πριν τα Τέμπη και ενώ λίγο πιο πάνω βρίσκονται τα μνημεία των 6 οπαδών του ΠΑΟΚ και των 21 μαθητών του Μακροχωρίου Ημαθίας. “Καταραμένα” τα Τέμπη για την Ελληνική νεολαία και το ιστολόγιο στέλνει τα συλλυπητήρια και τη σκέψη του στις οικογένειες των θυμάτων.
Βεβαίως στον τόπο της τραγωδίας έφθασαν άμεσα οι γνωστοί ναρκισσευόμενοι πολιτικοί, για να μας δείξουν τον “ανείπωτο πόνο” τους και να ρίξουν κι άλλο σανό στον ανεμιστήρα: η όποια διερεύνηση των “ειδικών” θα αφορά το πώς κι όχι το γιατί έγινε η τραγωδία. Ως συνήθως στην Ελλάδα φταίει “η κακιά η ώρα“, η “αστοχία υλικού“, η “ασυμβατότητα λογισμικού“, “ο σταθμάρχης“, “ο κλειδούχος” κι “ο κακός μας ο καιρός“, ενώ δεν φταίει ποτέ η εταιρεία των τρένων, δεν φταίνε ποτέ οι πολιτικοί.
Η παραίτηση Καραμανλή είναι προδήλως υποκριτική, αφού
- δεν συγκινήθηκε όταν στις 31/10/2022 η Πανελλήνια Ένωση Προσωπικού Έλξης ΟΣΕ είχε στείλει εξώδικο στον ΟΣΕ, το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, τη Hellenic Train και τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων, καταγγέλλοντας την κακή κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου, την έλλειψη συντήρησης και τα φωτοσήματα που δεν λειτουργούν.
- Δεν συγκινήθηκε ούτε στις 7/2/2023, όταν η Δημοκρατική Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση Σιδηροδρόμων, με σχετική ανακοίνωση, έλεγε πως “Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις“.
- Και δεν συγκινήθηκε ούτε και στις 15/2/2023, όταν η Κομισιόν παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, επειδή “μέχρι τις 16/6/2015 δεν είχε καταφέρει να εξασφαλίσει τη σύναψη συμβατικής συμφωνίας μεταξύ της εθνικής αρμόδιας αρχής και του διαχειριστή σιδηροδρομικής υποδομής, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διαφάνεια των επικείμενων έργων στο δίκτυο σιδηροδρομικής υποδομής. Η συμφωνία αυτή θα πρέπει να περιέχει ουσιαστικές διατάξεις, όπως αναφορικά με το ύψος των κονδυλίων που διατίθενται για τις υπηρεσίες υποδομής, καθώς και στόχους επιδόσεων προσανατολισμένους στους χρήστες (για παράδειγμα, ταχύτητα γραμμής, ικανοποίηση πελατών ή προστασία του περιβάλλοντος)“. Τον Ιούνιο 2015 στην Ελλάδα γινόταν ο κακός χαμός με τα νταούλια που βαρούσαν Τσίπρας-Μπαρουφάκης για να χορεύουν οι αγορές, λίγο πριν το δημοψήφισμα της 5/7/2015. Αλλά τι έκαναν οι κυβερνήσεις από τότε; Και γιατί η Κομισιόν περίμενε οκτώ (8) χρόνια, για να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο; Επειδή υπηρετούσε κι αυτή πολιτικές σκοπιμότητες, αδιαφορώντας γα την ασφάλεια των Ελλήνων;
Η παραίτηση Καραμανλή είναι λίγη, πολύ λίγη, στάχτη στα μάτια των πολιτών: όπως πολύ σωστά άκουσα στο (κρατικό) ραδιόφωνο, σήμερα έχουμε τα μέσα για να ξέρουμε σε ποιο ακριβώς σημείο βρίσκεται η πίτσα κι ο ντελιβεράς, αλλά δεν ξέρουμε πού βρίσκονται τα τρένα. Παρόλο που σύμφωνα με δημοσιεύματα έχουν αγοραστεί από το 2000 τα απαραίτητα συστήματα GPS, χωρίς να έχουν τοποθετηθεί. Με αποτέλεσμα τα τρένα κινούνται επί μισή ώρα αντίθετα στην ίδια γραμμή, να θρηνούμε δεκάδες νέα παιδιά κι οι υπόλοιποι να ζούμε καθημερινά από τύχη.
Υπάρχουν ζητήματα, τα οποία φυσικά και δεν συγκινούν τους πολιτικούς, δεν συγκινούν την περιστασιακά/συντεχνιακά λαλίστατη Ένωση Δικαστών & Εισαγγελέων, γι’ αυτό και δεν θα τα ακουμπήσει καμιά ανάκριση:
- αν κάποτε αποκτήσουμε σύγχρονα τρένα στη γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, μονομιάς θα μειωθεί η κίνηση στην αντίστοιχη αεροπορική γραμμή και θα χάσει πολλά λεφτά ο “εθνικός” μας αερομεταφορέας, όπως και τα Γερμανικών συμφερόντων αεροδρόμια. Follow the money!
- Αντίστοιχα δυστυχήματα δεν έχουν γίνει επί δεκαετίες σε χώρες της ΕΕ, το τελευταίο μάλλον ήταν το 1978 στην Ιταλία. Έχουν όμως γίνει στη Βρετανία, όταν ο διάδοχος της Θάτσερ είχε ιδιωτικοποιήσει τους εκεί σιδηροδρόμους. Κι αυτό ακριβώς ζήσαμε στα Τέμπη. Ο Πορτογάλος ποιητής Ζοζέ Σαραμάγκου, (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1998), το είχε διατυπώσει πολύ εύστοχα: “Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε“. Ποιοι και γιατί έχουν κατασυκοφαντήσει την έννοια των δημόσιων υπηρεσιών, προκειμένου να βάλουν στο ιδιωτικό τους πελατολόγιο το σύνολο των Ελληνικών νοικοκυριών κι επιχειρήσεων; Μικρή λεπτομέρεια: μετά το Brexit, η Βρετανία τρέχει πλέον να επαναφέρει τον έλεγχο των τρένων στην κρατική British Railways.
Όσα τραβούμε, απ’ τους πολιτικούς τα τραβούμε. Αν δεν στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις μαριονέτες των δανειστών, τους υπηρέτες των ντόπιων ολιγαρχών, αυτούς που διαρκώς λεηλατούν το δημόσιο χρήμα και τελικά δεν υπάρχουν χρήματα για παιδεία, υγεία, υποδομές, η χώρα δεν έχει σωτηρία.
Πηγή: greeklignite.blogspot.gr
