ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΥ:ΕΡΓΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ για το ΨΕΜΑ. Θ’ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
2ο μέρος: https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%83-%cf%86%ce%bb%cf%89%cf%81%ce%bf%cf%83-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%cf%88%ce%b5%ce%bc%ce%b1-2/
Ὁ Ἅγιος Δωρόθεος μᾶς μίλησε σχολαστικὰ γιὰ τὸ ψέμα καὶ τοὺς τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους κάποιος λέει ψέματα. Μάλιστα μᾶς συνέταξε ἐν σειρᾷ τοὺς τρόπους..
Πρῶτα μέ το νοῦ, διότι πρῶτα μολύνεται ὁ ἡγεμόνας (νοῦς, διάνοια), μετὰ ἐξωτερικεύεται τὸ ψεῦδος δια τοῦ λόγου ποὺ εἶναι τὸ ξεχείλισμα μὲ τὸ ὁποῖο εἶναι γεμάτη ἡ ψυχὴ καὶ τέλος, δια τῶν πράξεων ποὺ χαρακτηρίζουν τὸν τρόπο ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδὴ ψεύδεται μὲ τὴν ἴδια του τὴ ζωή.
Τὸ κάθε στάδιο τοῦ ψέματος ποὺ ἀκολουθεῖ τὸ πρῶτο, εἶναι χειρότερο τοῦ προηγούμενου. Κατὰ συνέπεια πρῶτα μολύνεται ἡ ψυχὴ (μὲ πολλοὺς τρόπους, ἔλλειψη κατήχησης, νουθεσίας, ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τὸν Θεό, δικά μας ἐπινοήματα καὶ πολλὰ ἄλλα) ἀποκτῶντας κακὴ συνήθεια ποὺ πολυκαιρίζοντας γίνεται φύση τοῦ ἑαυτοῦ της, μετατρέποντας τὴν ψυχὴ σὲ κακοπροαίρετη. Πορώνεται καὶ σκληραίνει. Ἀλίμονο ἂν δὲν προλάβει δια τῆς πραγματικῆς μετάνοιας νὰ καθαριστεῖ, γιατί τότε «θὰ παραχωρήσει ὁ Θεὸς νὰ τυφλωθοῦν οἱ πνευματικοὶ ὀφθαλμοὶ καὶ νὰ σκοτιστεῖ ἡ καρδία…(……) γιὰ νὰ μὴν ἐννοήσει καὶ ἐπιστρέψει δια τῆς μετανοίας καὶ ἰατρεύσει τὴν ψυχή». (Ἰωάν.ιβ’40)
Στὸ μεταξύ, ἔφτασε σὲ μὴ ἀναστρέψιμη κατάσταση ἐπιφέροντας μεγάλο κακό. Μετὰ ἀκολουθεῖ ἡ ὑποκρισία γιὰ νὰ πραγματοποιήσει ἡ ψυχὴ ὅ,τι διεστραμμένο ἔχει κατὰ νοῦ. Φυσικὸ ἐπακόλουθο ἑπομένως εἶναι νὰ χρησιμοποιήσει καὶ τοὺς τρεῖς τρόπους γιὰ νὰ πεῖ ψέματα καὶ ἀλίμονο στοὺς πλησίον, ἂν ἀδυνατοῦν νὰ διακρίνουν.
Βεβαίως, ὑπάρχουν ψέματα πολλῶν εἰδῶν. Γιὰ παράδειγμα, ὑπάρχουν ψέματα ποὺ ὁδηγοῦν τοὺς ἀνθρώπους στὴν ἀπώλεια τοῦ σώματος καὶ ψέματα ποὺ τοὺς ὁδηγοῦν στὴν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς τους.
Μὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἑπομένως το γιατί γίνονται ὅλα αὐτὰ τὰ θλιβερὰ γεγονότα ποὺ βλέπουμε καὶ θὰ βλέπουμε μέχρι ἡ ἀνομία μυστικῶς νὰ φτάσει στὸ ἀποκορύφωμα. Μὲ τὴ διαφορὰ ὅτι ἐδῶ καὶ καιρὸ ἡ ἀνομία δὲν γίνεται μυστικῷ τῷ τρόπῳ, ἀλλὰ ἀπροκάλυπτα καὶ ξεδιάντροπα γιὰ νὰ μᾶς δείξει ἐπιτέλους ὅτι δὲν δικαιολογούμεθα νὰ ἐθελοτυφλοῦμε μπροστὰ σὲ ὅσα συγκλονιστικὰ ψεύδη τελοῦνται καὶ μὲ τοὺς τρεῖς τρόπους.
Ὀρθοτομεῖται ὁ λόγος τῆς Ἀλήθειας ἀπὸ τοὺς ἱεράρχες καὶ ἀπὸ τοὺς εὐλαβεῖς ἱερεῖς;
Πῶς ἀνέχονται ἑπομένως, τὰ ψεύδη στὸν ὑπέρτατο βαθμὸ ποὺ εἶναι βλασφημίες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;
Γυμνὴ τὴ κεφαλή, δηλαδὴ ΔΗΜΟΣΙΩΣ καὶ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ὁ ΑΡΧΙ-αἰρεσιάρχης Βαρθολομαῖος κηρύττει ὄχι ἁπλᾶ μία αἵρεση ἀλλὰ ὅλες τίς αἱρέσεις ποὺ ὑπάρχουν καὶ ταυτόχρονα ἀκυρώνει Ἐντολὲς Θεοῦ, Κανόνες Ἁγίων καὶ ὅλη τὴ Διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας, προβάλλοντας τὴν πανθρησκεία, βλασφημῶντας κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, λέγοντας:
1.Ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας».
2.Ὅτι τὸ Κοράνιο (καὶ οἱ Γραφὲς τῶν ἄλλων θρησκειῶν) εἶναι «ἴσο μὲ τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ ἱερὸ ὅπως αὐτὴ» καὶ ὅτι οἱ Μουσουλμᾶνοι μποροῦν νὰ πᾶνε στὸν παράδεισο χωρὶς νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό.
3.Ὅτι πολλὲς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι προσωρινές.
4.Ὅτι εἶναι «εὐλογημένη» ἡ Συναγωγὴ τῶν ἑβραίων ποὺ ἀπεκήρυξε ὁ ὑπ᾽ αὐτῶν σταυρωθεὶς Κύριος.Ὅτι οἱ ἱ. Κανόνες εἶναι: «Τείχη τοῦ αἴσχους».
Ὅτι ἡ Ρωμαϊκὴ «ἐκκλησία» εἶναι κανονική, τὰ μυστήριά της ἔγκυρα καὶ ὁ Πάπας κανονικὸς Ἐπίσκοπος. Ὅτι ὁ Πάπας γιὰ ἐσᾶς εἶναι: «προφητικὸς ἀρχηγὸς ὄχι μόνο τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ κόσμου» καὶ «πρότυπον» καὶ «ἀδαπάνητος θησαυρὸς καὶ ὁδοδείκτης».
Ὅτι οἱ συλλειτουργίες καὶ συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι «ἀγάπη». Κάτι ποὺ, ὄχι μόνο δὲν δίδαξε ἡ Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ ἔπραξε τὸ ἀντίθετο μὲ στρατιὲς μαρτύρων.
Ὅτι οἱ καταδικασμένοι ἀπὸ τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, Μονοφυσίτες εἶναι «Ὀρθόδοξοι».
9.Ὅτι οἱ χειροτονίες τῶν Ἀγγλικανῶν εἶναι ἔγκυρες.Ὅτι ἡ Οὐνία εἶναι ἀποδεκτή.
Ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι μία, ἀνάμεσα στὶς 348 «ἐκκλησίες» – μέλη τοῦ Π.Σ.Ε – οἱ ὁποῖες διευθύνονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ὅτι «Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν (τὸ Σχίσμα) προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ!!
13.Ότι: «Ὁ πάπας εἶναι ἁγιότατος καὶ μακαριότατος».
Δὲν μιλᾶμε γιὰ περὶ βίου ψέματα ὅπως μᾶς ἐξήγησε λεπτομερῶς ὁ Ἅγιος Δωρόθεος, ἀλλὰ γιὰ ψέματα ποὺ καταλύουν τὴν Ὀρθοδοξία, ἀναδεικνύουν ἄλλῃ θρησκείᾳ καὶ τοῦτο γίνεται ἐν πλήρη συνειδήσει ἀπὸ τὸ ἱερατεῖο, προσκολλημένοι οἰκειοθελῶς στὸ Π.Σ.Ε.
Εἶναι ἡ τρίτη μεγαλύτερη προδοσία ποὺ ἔχει γίνει (τοῦ πάπα δὲ λογίζεται, γιατί ποτὲ δὲν ἦταν ἀπὸ ἡμᾶς),γιατί πούλησαν τὴν Ὀρθοδοξία στοὺς παναιρετικούς, ἀντίχριστους παπικούς. Εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ μὲ τὸν ἕναν ἐκ τῶν δύο ἀντιχρίστων (πάπα) καὶ πολλοὶ συνεχίζουν νὰ τὸν δικαιολογοῦν καὶ νὰ τὸν ἀκολουθοῦν. Εἶναι ἄξιοι τῆς τύχης τους. Δια τῆς προσευχῆς μόνο δὲν λύνονται τὰ προβλήματα. Τίποτα δὲν χαρίζεται. Θὰ δώσουμε ἱδρῶτα καὶ αἷμα γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ σωματικὴ ἐλευθερία μας. Διαφορετικὰ νὰ ἐπιδοθοῦμε μόνο στὴν προσευχὴ καὶ νὰ ἀφήσουμε Τούρκους καὶ ἀντίχριστους νὰ τοὺς ἐξαλείψει ὁ Θεὸς χωρὶς τὴ δική μας συμμετοχή.
Θὰ τὸ πάθουν κάποιοι σὰν τὸν ναυαγὸ ποὺ ὁ Θεός του ἔδινε λύσεις διάσωσης καὶ αὐτὸς περίμενε νὰ τὸν σώσει προσωπικὰ ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Αὐτὸ κι ἂν λέγεται πλάνη ,ὅταν ἐννοοῦμε λανθασμένα τὴν ξεκάθαρη ἔννοια τῶν Λόγων τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν ὁ Κύριος λέει «ἔξω καὶ μακρὰν οἱ ἀδιάντροποι…», μᾶς λέει μάλιστα ποιοὶ εἶναι οἱ ἀδιάντροποι καὶ ἐμεῖς δὲν καταλαβαίνουμε τί μας λέει, ἀντιθέτως συμπορευόμαστε μὲ αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὸ ψέμα καὶ τὴν πλάνη (τοὺς ἀδιάντροπους δηλαδή),τότε ἔχουμε «ἐξασφαλίσει» τὴν κόλαση. Ἡ «προσευχή» μας λαμβάνεται ὡς ἐμπαιγμὸς πρὸς τὰ θεῖα. Μᾶς μιλάει ὁ Θεὸς γιὰ τὸ τί πρέπει νὰ κάνουμε, δυστυχῶς ὅμως δέν… κατανοοῦμε αὐτὰ ποὺ μᾶς λέει. Ἄλλα μᾶς λέει, ἄλλα κάνουμε. Μετὰ περιμένουμε νὰ μᾶς σώσει..
Βοᾷ ὁ Λόγος τοῦ Κυρίου:
«Κόψε τὸν δεσμὸν καὶ τὴν ἐπικοινωνίαν μὲ πρόσωπα, ποὺ σοῦ εἶναι μὲν πολύτιμα καὶ χρήσιμα σὰν τὸ μάτι, ἀλλὰ σὲ παρασύρουν εἰς τὴν ἁμαρτίαν, δια νὰ ἀποφύγῃς ἔτσι τὴν γέενναν τοῦ πυρὸς καὶ εἰσέλθῃς εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». (Ματθ.ιη’9)
«Ἐὰν φταίξῃ σὲ σένα ὁ ἀδερφός σου,(…)» ὑπόδειξέ του τὸ σφάλμα τοῦ ἰδιαιτέρως (…) Ἐὰν δέν σε ἀκούσῃ, πᾶρε μαζή σου ἕναν ἀκόμη ἢ δύο καὶ κάμε του τὴν παρατήρησιν ,ὥστε νὰ κατοχυρωθῇ ἡ ἀλήθεια. Εάν παρακούσῃ καὶ εἰς τὰς συμβουλὰς αὐτῶν,εἰπὲ τὸ γεγονὸς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Ἐὰν δὲ δὲν σεβασθῇ καὶ παρακούσῃ τὴν Ἐκκλησίαν ἂς εἶναι γιὰ σένα ὅπως ὁ εἰδωλολάτρης καὶ ὁ ἀμετανόητος τελώνης, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀνήκουν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.» (Ματθ.ιη’15,16,17)
Κατανοοῦμε ὅτι αὐτοὶ δὲν ἀνήκουν στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅτι δημιούργησαν δική τους «ἐκκλησία»;
Σὲ σέκτα καὶ φατρία, ναὶ ἀνήκουν.
Σὲ χώρους τοῦ Π.Σ.Ε., ναὶ ἀνήκουν.
«Ἐκεῖνος, ποὺ ἐπιμένει εἰς τὴν ἁμαρτίαν, κατάγεται ἀπὸ τὸν διάβολον καὶ ἔχει σχέσιν καὶ στενὴν γνωριμίαν μὲ τὸν διάβολον…» (Α’ Ἰωαν.γ’8)
«Καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε». (Β’Ἰωάν. 10)
«ΔΙΟΤΙ ἐκεῖνος, ποὺ χαιρετᾷ αὐτὸν (τὸν ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ), γίνεται συγκοινωνὸς πρὸς τὰ πονηρά του ἔργα, ἐπειδὴ μὲ τὴν σχέσιν του καὶ τὸν χαιρετισμόν του τὸν ἐνθαρρύνει εἰς ἐξακολούθησιν αὐτῶν.» (Β’Ἰωάν.11)
«Καθένας ποὺ βγαίνει ἔξω καὶ δὲν μένει μέσα ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ δια τῆς ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΕΩΣ αὐτῆς, αὐτὸς δὲν ἔχει τὸν Θεόν..» (Β’Ἰωάν.9)
Τὸ θέμα εἶναι κατὰ πόσο ἔχουν ριζώσει τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ στὶς καρδιές μας καὶ κατὰ πόσο ὁ καθένας μπορεῖ νὰ ἀνεχθεῖ τέτοιου εἴδους ψέματα, ὄχι ἀπὸ παπικούς, οὐνῖτες, ἀγγλικανοὺς καὶ πάσης φύσεως αἱρετικούς, ἀλλὰ ἀπὸ χείλη ὑποτιθέμενων ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Ἐὰν τώρα αὐτοὶ ἔχουν χάρη Θεοῦ ἤ την «χάρη» τοῦ διαβόλου φαίνεται ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων καὶ ἀρκοῦν μόνο οἱ φυσικοὶ ὀφθαλμοὶ (οὔτε κἂν οἱ πνευματικοὶ) γιὰ νὰ δια-κρίνουν. Ὅποιος τοὺς ἀκολουθεῖ ἂς γνωρίζει ὅτι ἀκολουθεῖ τὸν σωματικὸ καὶ ψυχικὸ …θάνατο.
Ὅποιος λέει ὅτι εἶναι μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ταυτόχρονα ἀκολουθεῖ τοὺς ἐχθροὺς (αἱρετικοὺς) τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, δὲν πείθει κανέναν γιὰ τίς προθέσεις του, ὅσο ἁγνὲς κι ἂν τίς παρουσιάζει.
Ὅποιος λέει ὅτι πιστεύει στὰ Ἁγιασμένα Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀκολουθεῖ δια τῆς μνημόνευσης αὐτοὺς ποὺ βλασφημοῦν τὰ Μυστήρια, ἀποδίδοντας Μυστήρια στοὺς αἱρετικούς, αὐτὸς εἶναι ὑποκριτής, ὄργανο τοῦ διαβόλου κι ἂς παρουσιάζεται ὡς ἄγγελος, τάχα ὑποστηρικτὴς τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ὅποιος μονίμως ἐπιδίδεται κατὰ τῶν ἄθεων πολιτικῶν τοὺς ὁποίους ὁρκίζουν ψευδῶς, βλασφημῶντας τὰ Ἅγια Μυστήρια οἱ ὑποτιθέμενοι «πνευματικοί», καθὼς καὶ τοῦ ἀκατήχητου λαοῦ τὸν ὁποῖον ἐσκεμμένα ἀποπροσανατολίζουν, ἴσως δὲν θὰ καταλάβει ποτὲ τὸ Μέγα λειτούργημα τῶν Πνευματικῶν ποὺ εἶναι ἀνώτεροι τοῦ Βασιλέως (τῶν πολιτικῶν) καὶ «κατώτεροι» τοῦ Θεοῦ.
Φυσικὰ δὲν λησμονοῦμε ποιοὶ θὰ φέρουν τὸν αντίχρἱστο…όχι κατὰ τὴν ἄποψή μου, ἀλλὰ κατὰ τὴ διδασκαλία καὶ τοὺς Λόγους τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Οἱ αἱρετικοὶ θὰ φέρουν τὸν ἀντίχριστο. Οἱ αἱρετικοὶ εἶναι τὸ κακὸ τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοὶ ἐπιδίδονται στὴν καταστροφὴ τοῦ ποιμνίου.
« (…) Πρέπει γὰρ τοὺς αἱρετικοὺς νὰ μισοῦμεν καὶ νὰ ἀποστρεφόμεθα, ἀλλ’ ὄχι ποτὲ καὶ νὰ συμπροσευχόμεθα μὲ αὐτοὺς ἢ νὰ συγχωροῦμεν εἰς αὐτοὺς νὰ ἐνεργήσουν τί ἐκκλησιαστικὸν λειτούργημα, ἢ ὡς Κληρικοί, ἢ ὡς ἱερεῖς…» (Πηδάλιο, Κανὼν ΜΕ’ (45ος) τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων,σέλ.51)
Πρέπει νὰ ὁμολογοῦμε τὴν Ἀλήθεια ἂν θέλουμε Σωτηρία ψυχῆς. Πρέπει -γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους χριστιανούς- το «οὐ» νὰ εἶναι «οὐ» καὶ τὸ «ναὶ» νὰ εἶναι «ναί». Ό,τιδήποτε ἄλλο ἔστω καὶ μικρὸ ψέμα, διπλωματία, πονηριά, (ποὺ συνηθίζεται κατὰ κόρον) εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ. Συντασσόμαστε μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Λυτρωτὴ τοῦ κόσμου.
Λίγοι, πιστοί, ὁδοιπόροι καὶ ἁπλοῖ ποιμένες παρευρίσκονταν στὴ φάτνη τῆς Γέννησης τοῦ Θεανθρώπου. Οἱ πολλοὶ γλένταγαν, ἄκουγαν, ἔβλεπαν ἀλλὰ δὲν ἐννοοῦσαν. Μᾶλλον ἀδιαφοροῦσαν. Ἄς γίνουμε πολλοὶ …
« Ἵνα πάντες ἐν ὦσι…» «…ἡγιασμένοι ἕν ΑΛΗΘΕΙΑ» «…οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ…» διότι ἡ Ἀλήθεια δὲ μερίζεται. Ὁ Χριστὸς ποὺ εἶναι ἡ Ἀλήθεια δὲ μερίζεται.
Μισὴ Ἀλήθεια= ψέμα.
Οἱ ὕμνοι καὶ οἱ προσευχές μας, εἴθε νὰ ὑποδεχθοῦν τὴ Γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς μιὰ φωνή
«Χριστὸς γεννᾶται· δοξάσατε. Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν· ἀπαντήσατε. Χριστὸς ἐπὶ γῆς· ὑψώθητε. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, καὶ ἐν εὐφροσύνῃ, ἀνυμνήσατε λαοί· ὅτι δεδόξασται.»
Καλὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα!
Μὲ ἕν Χριστῷ ἀγάπη καὶ ἐνδιαφέρον
