(Στη φωτογραφία: Αυτοσκιτσογραφία του την εποχή του θρυλικού περιοδικού Βαβέλ, όταν ξεκίνησε να γράφει ιστορία με τον Κόκκορα.)
Ο Αρκάς έχει επιλέξει να ασχολείται με άλλα ζώα, όπως ο ίδιος (ή πιο σωστά ο διαχειριστής της επίσημης σελίδας του στο FB) αναφέρθηκε υποτιμητικά: «Δεν καταλαβαίνουμε αυτούς που λένε ότι ο Αρκάς άλλαξε. Με ζώα ασχολούταν πάντα στα σκίτσα του».
Αυτό που αδυνατεί να καταλάβει ο Αρκάς ή έστω ο διαχειριστής του είναι πώς η μεγάλη πλειοψηφία εκείνων που τον κρίνουν αυστηρά δεν είναι ζαίοι αλλά οι μεγαλύτεροι φαν του. Όχι αυτοί οι νέοι, αυτοί των τελευταίων χρόνων που τον έμαθαν από το FB και το Πρώτο Θέμα αλλά εκείνοι που πήγαιναν στα βιβλιοπωλεία και αγόραζαν τα αλμπουμάκια του, που περίμεναν κάθε Κυριακή το Έψιλον της Ελευθεροτυπίας για να δουν την τελευταία σελίδα (Χαμηλές Πτήσεις), που πρόλαβαν την χρυσή εποχή των περιοδικών Βαβέλ και Παρά Πέντε. Άνθρωποι που δεν γαλουχήθηκαν με την τσαμπατζίδικη νοοτροπία του internet. Άνθρωποι που πλήρωσαν για το έργο του και καλώς έπραξαν. Και καλώς πληρώθηκε αδρά ο Αρκάς.
Αυτοί είναι που νιώθουν προδομένοι. Όχι για την πολιτική θέση του Αρκά αλλά για την κομματική προσκόλληση του. Στα μάτια πολλών έγινε για τον Κυριάκο ότι ήταν ο Λαζόπουλος για τον Αλέξη. Και ειλικρινά πιστεύω ότι ανάλογες αντιδράσεις από τους ίδιους ανθρώπους θα υπήρχαν αν σκίτσαρε για να σπρώξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Μεγαλώσαμε με ένα Αρκά που έθιγε κοινωνικούς προβληματισμούς χωρίς να αφήνει απ’ έξω ούτε την καυτή πατάτα της θρησκείας με το «Η Ζωή Μετά».
Αρκάς: ο άνθρωπος πίσω από το ψευδώνυμο
Γύρω από το ποιος είναι ο Αρκάς έχουν κυκλοφορήσει διάφορες θεωρίες και υποθέσεις. Καμία δεν έχει επιβεβαιωθεί από τον ίδιο.
Η Wikipedia αναφέρει χαρακτηριστικά: “Το πραγματικό ονοματεπώνυμο του εν λόγω συγγραφέα μας είναι άγνωστο, καθώς ο ίδιος δεν το έχει αποκαλύψει, ενώ τα Αντώνης Ευδαίμων και Γεράσιμος Σπανοδημήτρης που έχουν εμφανιστεί, θεωρούνται ως ψευδώνυμα. Επίσης, έχει αναφερθεί και το Άρης Καστρινός (απ’ όπου και το ΑΡ-ΚΑΣ).“
Βάσει νέων στοιχείων που προκύπτουν, φαίνεται τελικά ότι το όνομα Αντώνης Ευδαίμων δεν είναι τελικά ψευδώνυμο.
Πιο συγκεκριμένα, η εταιρεία που έχει πλέον τα δικαιώματα όλων των δραστηριοτήτων του Αρκά και ιδρύθηκε το 2018, η Little Sparrow (ή Αναστασία Βούλγαρη & ΣΙΑ Ο.Ε.) έχει δύο ομόρρυθμα μέλη, την Αναστασία Βούλγαρη και τον Αντώνη Ευδαίμων. Και στα επίσημα μητρώα δεν μπαίνει κανείς με ψευδώνυμο. Ούτε ο Αρκάς.
Οι δραστηριότητες της εταιρίας έγιναν ευρύτερα γνωστές (οι του χώρου γνώριζαν βέβαια) όταν ξεπήδησε στο Facebook η σελίδα «Αρακάς» που σατιρίζει τον Αρκά. Στο πλαίσιο της σάτιρας αυτής χρησιμοποίησε σκίτσα του. Η αντίδραση της εταιρίας ήταν άμεση καθώς έκανε στο FB αναφορά για πνευματικά δικαιώματα. Ο διαχειριστής του Αρακά ενημερώθηκε σχετικά από το Facebook καθώς στην αιτιολογία για την αφαίρεση των σκίτσων αναφερόταν ξεκάθαρα η ονομασία της εταιρίας που είχε τα πνευματικά δικαιώματα.
(Πρόσφατη εικόνα που κυκλοφορεί και φέρεται να εικονίζει τον Αρκά σήμερα)
Βάσει των παραπάνω οι ενδείξεις ότι ο Αντώνης Ευδαίμων είναι ο πραγματικός Αρκάς είναι πάρα πολύ ισχυρές.
Όσον αφορά στο όνομα «Αρκάς» αυτό προέρχεται από την Αρκαδία καθώς ο Ευδαίμων είναι από την Τρίπολη.
Αφού βγάλαµε άκρη µε το όνοµα και τον τόπο καταγωγής, πάµε να δούµε τι άλλο είναι γνωστό για τον ακριβοθώρητο καρτουνίστα.
Γεννήθηκε το 1953 στην Τρίπολη και κατάγεται από την Μυγδαλιά Αρκαδίας. Το όνοµα του πατέρα του είναι Απόστολος Ευδαίµων και είναι το γένος Παπαθεοδώρου.
Σπούδασε αρχιτεκτονική και ιστορία τέχνης στο ΑΠΘ και πήρε το δίπλωµα του το 1977. Εργάστηκε αρχικά ως σκηνογράφος στα θέατρα Στοάς και Τέχνης. Είναι αυτοδίδαχτος σκιτσογράφος. Good job Antonis!
Τα πρώτα χρόνια της πορείας του όταν εργαζόταν στο θέατρο
1 εκατοµµύριο δραχµές για 2 σελίδες Καστράτο
Με υπέρτίλτο “Οικτρές Απογοητεύσεις” και τίτλο: “Αρκάς: η ταφόπλακα ενός αυτόχειρα” ο Πάνος Πιλάτος (δημοσιογράφος, μουσικός και συγγραφέας) ένας από τους ανθρώπους που ήρθαν σε real life επαφή με τον σκιτσογράφο αποκάλυψε μέσα από την σελίδα του Akra Magazine στο Facebook, ενδιαφέροντα στοιχεία:
“Γνώρισα τον Αρκά ως φυσιογνωµία το 2001, όταν ήµουν Αρχισυντάκτης στο κοινωνικό-πολιτιστικό και ιδιαίτερα επιτυχηµένο (όπως θα θυµούνται οι παλαιοί) περιοδικό ΜΕΤΡΟ -που µια αριστερή διάθεση την είχε.
Θυµάµαι µια µέρα που έσκασε µύτη µε ένα γαλάζιο απλό polo µπλουζάκι και ένα jean παντελόνι, µέτριο ανάστηµα, καθηµερινή φάτσα, όχι πάνω από 50.
Του έσφιξα το χέρι µε χαρά γιατί τον θαύμαζα.
Είχε έρθει να επαναδιαπραγματευθεί το συμβόλαιο του µε το περιοδικό, ή κάτι τέτοιο.
Εγώ, σε σχέση µε τη συνεργασία µας στο περιοδικό, ήμουν εκείνος που παραλάμβανα από τον κούριερ της εταιρείας µας κάθε µήνα τα πρωτότυπα σχέδια του Αρκά για τον Καστράτο (που τα δημοσιεύαμε σε ένα δισέλιδο), τα διάβαζα πρώτος, τα έδινα για σκανάρισµα και φρόντιζα να του επιστραφούν (πάντα στον ίδιο, τριµµένο φάκελο ταχυδρομείου –ήταν µία από τις εκκεντρικότητές του .
Για την Ιστορία, για εκείνο το δισέλιδο έπαιρνε πάνω από 1 εκατοµµύριο δραχµές το µήνα.
Ταυτόχρονα δημοσίευε κάθε Κυριακή στο «Έψιλον» της «Ελευθεροτυπίας», απ’ όπου πληρωνόταν ανάλογα.
Και καλά έκανε, βέβαια, γιατί είχε καταφέρει να εκτοξεύσει το ελληνικό χιούμορ σε πολλές χώρες, οι εκπνεύσεις του ήταν µοναδικές και γιατί είχε κατορθώσει το ακατόρθωτο για Έλληνα σχεδιαστή: να γίνει ζωντανός θρύλος.
Τα τελευταία χρόνια όποιος ή όποιοι δρουν κάτω από αυτή την υπογραφή, είναι ξεκάθαρο ότι προπαγανδίζουν κατά του Τσίπρα και στρώνουν δρόμο στη Νουδούλα του Κούλη, της Novartis, της Siemens, του Βατοπεδίου και των µνηµονίων που τα υπέγραφαν δίχως να τα διαβάσουν (όπως κάποιοι παραδέχτηκαν δημοσίως).
Και συνάμα αναδεικνύουν (αναδεικνύει) έναν φθηνό λαϊκισµό, µε εξωδεξιές παραµέτρους, µικροαστικές καραµέλες και χιούµορ ψόφιο έως θλιβερό.
Και η µικρούλα αυτή εδώ παρέµβαση από την πλευρά µου δεν έχει να κάνει τόσο µε τα συγκεκριµένα πρόσωπα της Εξουσίας ή της αναζήτησής της (που έχει, εν µέρει), αλλά µε τη θλιβερή κατάντια ενός ηµίθεου που κατέληξε, θαρρώ, στα Τάρταρα της ιδιοτέλειας, διαλύοντας το θαύµα που επί δεκαετίες δηµιούργησε, «ξεπουλώντας» επί της ουσίας την ελευθεριότητα του έργου του και οδηγώντας σε µια «Ζωή Μετά» την βάση της υστεροφηµίας του, αφού από «Αρκάς όλων µας» και «ο Αρκάς µας» µεταλλάχθηκε σε µια κενότητα που µοιάζει να αναζητά ανακούφιση από το τίποτα.
Όπως έπραττε ο Κόκοράς του.
Αλλά αυτό δεν έχει καθόλου πλάκα”
Αρκάς: Αντώνης Ευδαίμων, ο άνθρωπος πίσω από το ψευδώνυμο.
