Αφορμή για το παρόν άρθρο, στάθηκε η ανακάλυψη, στο διαδίκτυο, του βιβλίου “Revolutionary Witchcraft” (“Επαναστατική Μαγεία”) – την 8ην Μαρτίου κιόλας, όπου
ο πλανήτης, «εόρταζε», για ακόμα μια φορά την περιβόητη «ημέρα της [εργαλειοποίησης της] γυναίκας».
Κοίτα, κόσμε, τι γράφει η σύντομη παρουσίαση του προϊόντος :
«Ένας φλογερός, περιεκτικός οδηγός για ακτιβιστές και μάγισσες, το “Revolutionary Witchcraft” είναι μια δυναμική εισαγωγή στην ιστορία και την εφαρμογή της μαγείας με πολιτικά κίνητρα.
Από την πολιτικά φορτισμένη προέλευση της λέξης «μάγισσα» μέχρι τη σημερινή μαγική αντίσταση, αυτό το τολμηρό εγχειρίδιο διερευνά τον ρόλο της μαγείας στον σύγχρονο κόσμο μας. Η συγγραφέας, ακτιβίστρια και ασκούμενη μάγισσα Sarah Lyons ταξιδεύει τους αναγνώστες σε μια αριστερή ιστορία μαγείας — από το κυνήγι μαγισσών της πρώιμης σύγχρονης Αγγλίας και τις Δίκες Μαγισσών του Σάλεμ μέχρι και σήμερα.
Συνδυάζοντας μυστικιστικές πράξεις, συμπεριλαμβανομένης της μαγείας του σιγιλίου [1] και την αστρική προβολή (τα αστρικά ταξίδια) [2], με βασικές οργανωτικές τακτικές, όπως χαρτογράφηση ισχύος και διαμαρτυρίες, το Revolutionary Witchcraft προσφέρει ένα σχέδιο για την οικοδόμηση μιας πολιτικά γειωμένης μαγικής δραστηριότητας.» (σ.μτφρ. – βέβαια, ο αείμνηστος πατέρας Σάββας Αχιλλέως, ανέφερε στις ομιλίες του περί μαγείας, ότι οι ίδιες οι κυβερνήσεις των κρατών διαθέτουν ακόμα και ολόκληρα επιτελεία μάγων!).
Από την κοινωνική δικαιοσύνη μέχρι τον περιβαλλοντικό ακτιβισμό, αυτός ο ριζικός επανασχεδιασμός του πολιτικού ακτιβισμού αντιμετωπίζει τα πιο πιεστικά προβλήματα του σήμερα με ενδυναμώσεις, που συμπεριλαμβάνουν τελετουργίες και μαγικές δράσεις. Κάθε κεφάλαιο εισάγει μια βασική ιδέα – όπως το να οραματίζεσαι μεγαλοπρεπώς, να βιώνεις τη μύηση στη μαγεία και να συμμετάσχεις στην επανάσταση -, η οποία τεκμηριώνεται μέσα από μελέτες περιπτώσεων που εκφράζουν την δύναμη της μυστικιστικής δράσης. Γεμάτο πρακτικές ιδέες για οργανωτική μαγεία και με ένα παράρτημα γεμάτο με προσαρμόσιμα ξόρκια, το “Revolutionary Witchcraft” είναι ο τέλειος σύντροφος για τη μαγική εξέγερση.»
[1] Βλέπε: https://vse-o-tattoo.ru/el/articles/tatuirovka-sigila-chto-eto-znachit-i-mozhno-li-ee-imet
[2] Βλέπε: https://www.impantokratoros.gr/1E6DD137.el.aspx
Η πολιτιστική και πνευματική αυτή «πέρλα», που μας εξηγεί ακριβώς το υπόβαθρο των κοινωνικών δράσεων και πρωτοβουλιών, των συλλαλητηρίων, δηλαδή, για πάσης φύσεως ελευθεριών και δικαιωμάτων – που μετατρέπονται συχνάκις σε πεδία μάχης με θύματα εν είδη θυσίας στον εξαποδώ κ.λπ. – είδε το φως της δημοσιότητας στις 5 Nοεμβρίου, 2019.
Πέραν του γεγονότος ότι το 2019 ήταν μια έντονα προπαρασκευαστική χρονιά εν όψη των υγειονομικών “δρώμενων-τσάκισμα” που ξεκίνησαν το 2020 (με τις «ευλογίες» πάντα, από το 2016, ήδη, των αντίχριστων της ψευδοσυνόδου της Κρήτης!), και ή ίδια η ημερομηνία της έκδοσης του βιβλίου, η 5 Νοεμβρίου, ταιριάζει γάντι στο περιεχόμενο του συγγράμματος.
Διότι, η 5η Νοεμβρίου καθιερώθηκε, το 2015, από την UNESCO, ως Παγκόσμια ημέρα της γλώσσας των Ρομά!
Μα’, οι Ρομά είναι γνωστοί για τις αποκρυφιστικές τους προτιμήσεις και δεξιότητες!
(Ενδεικτικά, η ρουμάνα φωτογράφος Virginia Lupu (σ.μτφρ. – Βιρτζίνια… Γουλφ!) είχε συγκεντρώσει ως υλικό για την έκθεσή της, “Tin Tin Tin”, το 2018-2019, αρκετές φωτογραφίες μαγισσών. [1]
Μάλιστα, η φωτογράφος Virginia Lupu (η οποία είχε γίνει πολύ γνωστή και εξ αιτίας μιας έκθεσης φωτογραφίας με θέμα την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα), σαγηνευμένη από την μαγική «τέχνη» των ρομά, έγγραφε:
«Οι μάγισσες μπορούν να είναι οι προστάτιδές μας και η μαγεία μπορεί να βοηθήσει με τη θεραπεία και την αυτοφροντίδα», είπε η Lupu. «Η εξάσκηση της μαγείας είναι ένα εργαλείο επιβίωσης – και η επιβίωση είναι σημαντική για τις περιθωριοποιημένες κοινότητες στον καπιταλισμό».
(Η Βιρτζίνια Λούπου, σε επίδειξη μολυβδομαντίας, Kunsthalle Bega 2019!)
Σε παλαιότερη δε, συνέντευξή της, η Virginia Lupu υποστήριζε ότι στις φλέβες της τρέχει αίμα μάγισσας και καμάρωνε ως εξής: “Μια μάγισσα είναι το σύμβολο της αυτοκατευθυνόμενης γυναίκας και της γυναικείας δύναμης. Άρα, με άλλα λόγια, μια μάγισσα είναι μια γυναίκα με δύναμη.”
Παράδειγμα «άμεσης πολιτικής μαγείας»:
«Η Mihaela Minca είναι μια από τις πιο διάσημες μάγισσες στη Ρουμανία. Αυτή και η σύναξη μαγισσών της —όλες οι γυναίκες της παραδοσιακά πλανόδιας μειονότητας των Ρομά— ζουν στο περιθώριο της ευρωπαϊκής κοινωνίας, στα προάστια του Βουκουρεστίου. Εκεί, κερδίζουν τα προς το ζην με τις τελετουργίες που βοηθούν τους πελάτες τους να βρουν αγάπη, χρήματα ή επαρκείς τιμωρίες για τους εχθρούς τους. Μερικές φορές, οι προσπάθειες των μαγισσών εκτείνονται πέρα από το προσωπικό: Τον περασμένο χρόνο, η Minca έκανε ένα ξόρκι ενάντια στην πολιτική διαφθορά στη χώρα της πετώντας μαύρο λικέρ έξω από ένα ρουμανικό κυβερνητικό κτίριο. Την επόμενη μέρα, το κράτος εξέδωσε μια τελική καταδίκη για τον ηγέτη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Liviu Dragnea, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει τη δική του εξουσία για να δημιουργήσει ψεύτικες θέσεις εργασίας και άσκησε έφεση για προηγούμενες καταδίκες.» …)
(foto: https://www.refinery29.com/en-gb/witches-in-america-photos#slide-10)
Oι σχολιαστές πλέκουν εγκόμια για το βιβλίο “Revolutionary Witchcraft” – Αποσπάσματα από το σχόλιο-παρουσίαση της Ophelia Feyre – αναγνώστρια και μάγισσα:
«Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Sarah Lyons ζει στη Νέα Υόρκη. Είναι συγγραφέας, ακτιβίστρια, μάγισσα και αποκρυφίστρια. Το συγγραφικό της έργο έχει δημοσιευτεί από διάφορες εκδόσεις, όπως: Teen Vogue, Vice, Buzzfeed, Broadly και Slutist. Εκτός από όλα αυτά, είναι διοργανώτρια με τους Δημοκρατικούς Σοσιαλιστές της Αμερικής της Νέας Υόρκης.Εάν επισκεφτείτε τον ιστότοπό της, θα βρείτε στο ιστολόγιό της και έναν χώρο που παρουσιάζει τη δημοσιευμένη γραφή της. Έχει επίσης έναν άλλο ιστότοπο που ονομάζεται The Fool’s Rose, κάτι σαν διαδραστική στήλη ερωταποκρίσεων, με συμβουλές χρησιμοποιώντας το ταρώ. […]
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
«Ένας τολμηρός οδηγός για ακτιβιστές και μάγισσες, το Revolutionary Witchcraft εξερευνά την ιστορία και την πρακτική της μαγείας με πολιτικά κίνητρα. Από την κοινωνική δικαιοσύνη μέχρι τον περιβαλλοντικό ακτιβισμό, αυτός ο ριζικός επανασχεδιασμός της συμμετοχής στα κοινά αντιμετωπίζει τα πιο πιεστικά προβλήματα του σήμερα μέσω ενδυνάμωσης με την βοήθεια ολόκληρου φάσματος από ξόρκια. Τα κλασικά τελετουργικά, όπως τη δημιουργία φορτισμένων συμβόλων για την επίκληση των προγόνων, συνδυάζονται με βασικές οργανωτικές τακτικές, όπως η συμμετοχή σε διαμαρτυρίες και η συσπείρωση συμμάχων, σε αυτό το σχέδιο για την οικοδόμηση μιας ιδεολογικά θεμελιωμένης μαγικής δραστηριότητας. Περιέχει δε, εφαρμόσιμες ιδέες και ένα παράρτημα γεμάτο από προσαρμόσιμες τελετές. Το βιβλίο «Επαναστατική Μαγεία» είναι ο τέλειος σύντροφος για τη μυστικιστική εξέγερση». (…)
Με απλά λόγια, το βιβλίο είναι ένας οδηγός για ακτιβισμό και ενσωματώνει θέματα μαγείας παντού. Καθώς τελείωσα την ανάγνωση και άρχισα να γράφω αυτήν την κριτική, μόλις έβγαιναν τα νέα ότι, στο Τέξας, είχε τεθεί σε εφαρμογή ένας νέος νόμος που απαγορεύει τις αμβλώσεις μετά τις πρώτες έξι εβδομάδες κύησης. Δεν είμαι από το Τέξας, δεν είμαι από την Αμερική, αλλά αυτά τα νέα πιθανότατα θα επηρεάσουν τη συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών κ.λπ. Είναι ένα πλήγμα εναντίον όλων των γυναικών και είναι κάτι περισσότερο από ένα ζήτημα δικαιωμάτων των γυναικών. Το να γνωρίζουμε ότι αυτό συνέβη σε αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν μια «προοδευτική» χώρα δείχνει ότι θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε. (…)»
Άλλα θετικά σχόλια, ενδεικτικά:
«Kitty:
«Αυτό το βιβλίο ήρθε στην πιο κατάλληλη στιγμή. Ζούμε δύσκολους και επικίνδυνους καιρούς. Αυτό το βιβλίο δείχνει πώς η μαγεία και ο ακτιβισμός δεν είναι απόμακρα. Σας διδάσκει πώς να κάνετε ακτιβισμό με έναν υγιή τρόπο που πηγαίνει πέρα από την ψήφο και τη διαμαρτυρία. Μιλάει για το πώς μια πορεία είναι μια τελετουργία. Το προτείνω για τους ακτιβιστές-μάγους/μάγγισες που αγωνίζονται για να αλλάξουν τον κόσμο».
«Georgina Quinones:
Η Sarah Lyons φαίνεται να είναι ένα εφυές άτομο με πολύ πνευματώδη προσωπικότητα. Μου αρέσει η ιδέα να ενσωματώσεις τη μαγεία σου στον ακτιβισμό. Είναι πολύ έξυπνο να χρησιμοποιείς τη μαγεία για να βοηθήσεις τις πολιτικές σου πεποιθήσεις. [Η συγγραφέας] Μοιράζεται τη χρήση των ξορκιών, περιγράφει πώς ο ακτιβισμός είναι μια μορφή τελετουργίας. Είναι πολύ έξυπνος ο τρόπος με τον οποίο ενσωματώνει τα σιγίλλια στον ακτιβισμό και ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τη μαγεία για να πάρει κανείς αυτό που θέλει από τον ακτιβισμό. Μοιράζεται το δικό της σιγίλισμα σε ένα από τα κεφάλαια. Είναι ένα μικρό βιβλίο, επομένως διαβάζεται γρήγορα και εύκολα. Είναι ένα βιβλίο για τη σύγχρονη μάγισσα, και αυτή η μάγισσα που είναι αντιπροσωπεύει το σωστό. Η λέξη Μάγισσα δεν έχει φύλο (σ.μτφρ. – στα αγγλικά, «witch», δεν έχει φύλλο).»
«Hannah Woodside:
Αυτό το βιβλίο είναι μια σύντομη και γλυκιά εισαγωγή στον ακτιβισμό και τη μαγεία. […]»
«Deja Virgilia:
Μου αρέσει το πώς αυτό το βιβλίο εναρμονίζει την πνευματικότητα και τον κοινωνικό ακτιβισμό! Πολεμόντας με αυρότητα!»/Using softnness to fight!”
***
Στη συνέχεια, για την καλύτερη κατανόηση του θέματός μας, αξιοποιώ ένα αρκετά κατατοπιστικό άρθρο, περί της προέλευσης, της ουσίας και του σκοπού του φεμινισμού:
“Η Ιστορία του Φεμινιστικού Κινήματος
Το φεμινιστικό κίνημα ή ολιστικά φεμινισμός δεν έχει ληξιαρχική ημερομηνία γέννησης, αλλά παραμένει ένα πολυπρόσωπο κίνημα με πολλές προεκτάσεις και διεκδικήσεις, κυρίως από γυναίκες αλλά και από άνδρες συγγραφείς. Το ζήτημα των δικαιωμάτων των γυναικών απασχόλησε για πρώτη φορά τους Διαφωτιστές, ιδίως τον Condorcet, και στην αρχή του φεμινισμού στα μισά του 19ου αιώνα επηρέασε το Βρετανό πολιτικό John Stuart Mill.
Το αίτημα της ισότητας των φύλων ρητά διατυπώθηκε την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης από την Olympe de Gouges με τη διάσημη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων της Γυναίκας και της Πολίτισσας (1791) στον αντίποδα της αντίστοιχης ανδρικής διακήρυξης περί των δικαιωμάτων του πολίτη. Στο θεωρητικό πλαίσιο το ζήτημα των γυναικείων δικαιωμάτων συστηματοποιήθηκε από τη Mary Wollstonecraft με την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων της Γυναίκας (1792).
Όλες οι επιστήμες συναντώνται ως έμφυλες υποκείμενες δυνάμεις. Ο χώρος του φύλου είναι διεπιστημονικός χάριν στις έμφυλες δυνατότητες προς διερεύνηση όπως στη θεολογία, στη νομική, στην ιατρική, στις κοινωνικές επιστήμες (κοινωνική ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, ψυχολογία), στην ιστορία, στη λογοτεχνία, στη γλωσσολογία, στην παιδαγωγική, στην ειδική αγωγή και στις καλές τέχνες.
Αυτές οι Σπουδές αποκαλούνται «Gender Studies», όπου το Gender ισοδυναμεί με το κοινωνικό φύλο (ταυτότητες) έναντι στο Sex που ισοδυναμεί με το βιολογικό φύλο (ρόλος). Στην Ελλάδα λειτουργούνε εργαστήρια μελέτης για το φύλο και την ισότητα στο Πάντειο και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η αντίστοιχη Επιτροπή Ισότητας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο έθεσε την αναγκαιότητα για διατμηματικά μαθήματα στη Σχολή Επιστημών Υγείας της Θεσσαλονίκης, οπότε από την προηγούμενη ακαδημαϊκή χρονιά προσφέρθηκε το ετήσιο μάθημα με τίτλο «Φύλο και Ισότητα: Κοινωνική προσέγγιση διαμέσου των Βιολογικών Επιστημών».
Δύο Μεταπτυχιακά με πλήρη φοίτηση in situ αντιστοιχούν στα τμήματα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας & Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με ταυτόχρονη διαπλοκή για το φύλο, την πολιτική και τον πολιτισμό.
Στην παγκοσμίως αναφήγητη Ιστορία του Φεμινιστικού Κινήματος υπάρχουνε ήδη τέσσερα κύματα:
Το Πρώτο Κύμα ξεσπά κατά την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης έχοντας ζητήματα εργασίας, ψήφου και εκπαίδευσης στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ (First Wave 1850-1950) και μάλιστα έθεσε τις βάσεις πολύ σωστά προς τη χειραφέτηση του γυναικείου φύλου. Στην πρώτη περίοδο ανήκει το γνωστό γυναικείο κίνημα των Σουφραζετών στην Αγγλία.
Το Δεύτερο Κύμα με κύρια ζητήματα αντισύλληψης και έκτρωσης (Second Wave 1950-1980) έκανε την αλματώδη πρόοδο προς τη βελτίωση του γάμου και των σχέσεων των δύο φύλων διατομικά. Στη δεύτερη περίοδο ανήκει η αποκαλούμενη και Σεξουαλική Επανάσταση των δεκαετιών 1960-1970.
Τα ζητήματα των ανδρών και του ανδρικού φύλου (ανδρισμός) έθεσε η ατζέντα στο Τρίτο Κύμα (Third Wave 1980-2010) αλλά και την ισότητα στις αμοιβές, όπως τα ίσα δικαιώματα των δύο φύλων σε όλους τους τομείς. Στην τρίτη περίοδο το αίτημα για έλλειψη βίας στην εργασία και στην οικογένεια, η εναντίωση στη σεξουαλική παρενόχληση και στη ρατσιστική συμπεριφορά σε δημόσια και ιδιωτική ζωή γίνονται το διακύβευμα.
Στον 21ο αιώνα οπότε το Τέταρτο Κύμα (Fourth Wave 2010 έως σήμερα) υφιστάμεθα το κύμα του λεγόμενου «ακαδημαϊκού βιασμού». Η διάκριση με γνώμονα το φύλο δεν είναι πια θετική και η ιεραρχία στην επαγγελματική ζωή των γυναικών αρχίζει από το Πανεπιστήμιο. Στην τέταρτη περίοδο ανήκει το online κίνημα #Me Too με όχημα δράσης κυρίως τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και το Διαδίκτυο.
Τα φύλα, άρα οι ταυτότητες εκλαμβάνονται ως αποσπασματικές ιδιότητες των υποκειμένων. Ο μεταδομιστικός φεμινισμός, από τη δεκαετία του 1990 και μετά, διερευνά τους τρόπους διασύνδεσης ανάμεσα στους παράγοντες που διαφοροποιούν τα υποκείμενα κοινωνικά, όπως το φύλο, η σεξουαλικότητα, η εθνικότητα, η τάξη, η υγεία και η ηλικία.
Η σύγχρονη έρευνα ασχολείται με τις υποκειμενικές ταυτότητες, το φύλο ως επιτέλεση (performativity) καθώς σήμερα το φεμινιστικό κίνημα είναι και των ανδρών και των γυναικών. Επομένως, ως άτομα αποτελούμε μονάδες ενός ενιαίου συνόλου σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους γύρω μας.
Η φεμινιστική προσέγγιση ποτέ δεν είναι μία, αλλά διαφοροποιείται στη βάση της ατομικότητας και αυτή είναι η προσωπικότητα.»
