Χθες, μετά τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ Β’, η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ο γιος της Κάρολος έγινε βασιλιάς. Ο Ron Kampeas, (επικεφαλής του γραφείου του Jewish Telegraphic Agency, “υπεύθυνος για τον συντονισμό της κάλυψης στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ και την ανάλυση των πολιτικών εξελίξεων που επηρεάζουν τον εβραϊκό κόσμο”) περιγράφει την πρώτη συνάντηση του βασιλιά Καρόλου Γ’ με έναν ραβίνο, μεταξύ άλλων λεπτομερειών για τη βασιλική οικογένεια και την Αγγλο-Εβραϊκότητα:
Οι Γουίνδσορ, (ο Οίκος του Ουίνδσορ / House of Windsor, είναι ο βασιλικός οίκος του Ηνωμένου Βασιλείου και των άλλων βασιλείων της Κοινοπολιτείας) ίσως λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις φανταστικές ιδέες ότι οι Βρετανοί κατάγονταν από μια χαμένη φυλή, έκαναν τους γιους τους να κάνουν περιτομή – κάτι που ήταν ασυνήθιστο εκείνη την εποχή. Η πρακτική μεταξύ των βασιλιάδων προϋπήρχε τουλάχιστον έναν αιώνα της πεποίθησης ότι η περιτομή μπορεί να είναι ιατρικά ωφέλιμη. Η Ελισάβετ, θέλοντας έναν επαγγελματία να κάνει τη δουλειά, έφερε έναν mohel (μοχέλ είναι ένας Εβραίος εκπαιδευμένος στην πρακτική του brit milah, της «διαθήκης της περιτομής»), ονόματι Τζέικομπ Σνόουμαν (Jacob Snowman).
Η πρόσληψη του Snowman για τόσο λεπτή δουλειά χαρακτήρισε τη στενή σχέση μεταξύ της Βρετανίδας πριγκίπισσας και της εβραϊκής κοινότητας, μια σχέση που συνεχίστηκε όταν ανέλαβε το θρόνο. Η εβραϊκή κοινότητα έστειλε τις ευχές για τα γενέθλιά της λίγο μετά την άνοδό της στο θρόνο και ευχαρίστησε με ενθουσιασμό τον αρχιραβίνο εκείνης της εποχής για το μήνυμα το 1952 (6 Φεβρουαρίου 1952 έγινε η ενθρόνιση).
Όπως εξηγεί ο Marc Davis, η παράδοση της βασιλικής περιτομής, «ξεκινάει από τον βασιλιά Γεώργιο Α’, ο οποίος βασίλεψε από το 1714 έως το 1727. Χρόνια αργότερα, πιστεύοντας ότι κατάγονταν απευθείας από τον βασιλιά Δαβίδ, η βασίλισσα Βικτώρια έκανε σε όλους τους γιους της περιτομή. Και η βασίλισσα Ελισάβετ B΄ συνέχισε την παράδοση».
Σε ένα παλαιότερο άρθρο του ο δημοσιογράφος Anshel Pfeffer, αναφέρει τον συγγραφέα Simon Sebag Montefiore, γόνο του Sir Moses Montefiore, (φώτο – 1784-1885, τραπεζίτης, πρόεδρος του Συμβουλίου Αντιπροσώπων των Βρετανών Εβραίων. Ίδρυσε το 1860, τον πρώτο εβραϊκό οικισμό έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ), δηλώνοντας ότι, «ιστορικά η βρετανική βασιλική οικογένεια είχε μια πολύ φιλική σχέση με την εβραϊκή κοινότητα…. Αυτή η παράδοση διαρκεί από τον 19ο αιώνα και μέχρι σήμερα στη Βρετανία. Τα μέλη της βασιλικής οικογένειας παρακολουθούν συχνά πολλές, πολλές εβραϊκές εκδηλώσεις και υποστηρίζουν εβραϊκούς σκοπούς και φιλανθρωπίες. Κάτι που θεωρείται απολύτως φυσιολογικό εδώ. Και δικαίως». Ο πρίγκιπας Κάρολος έχει ακόμη και το δικό του μπλε βελούδινο yarmulke (κιπά) με ένα ασημένιο βασιλικό έμβλημα πάνω του, που φοράει όταν παρευρίσκεται σε εβραϊκές τελετουργικές εκδηλώσεις.
Στην 60ή επέτειο της απελευθέρωσης του Άουσβιτς από τους Συμμάχους, η βασίλισσα Ελισάβετ συναντήθηκε με επιζώντες του Ολοκαυτώματος στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου (το παλαιότερο παλάτι) στο Λονδίνο. Ενώ η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ είναι πολύ ακριβής και σπάνια αποκλίνει από το ακριβές πρόγραμμά της, ο Λόρδος Ραβίνος Jonathan Sacks, Αρχιραβίνος του Ηνωμένου Βασιλείου, σημείωσε, εκείνη την εποχή, ότι η βασίλισσα στεκόταν με κάθε επιζώντα «μέχρι να τελειώσουν την προσωπική τους ιστορία. Ήταν μια πράξη καλοσύνης που κόντεψε να με κάνει να κλάψω».