Γνωστή ἐδῶ καί χρόνια ἡ περίπτωση τοῦ μητροπολίτη Ἀλεξανδρουπόλεως πού μᾶς ἔχει δυστυχῶς «ἀναγκάσει» πολλές φορές νά γράψουμε γιά τίς προκλήσεις του (ἀρχῆς γενομένης ἀπό τό μακρινό 2010 καί τήν τραγική ἐκείνη τελετή στήν Παναγία Κοσμοσώτειρα, τότε πού ἔβαλε τίς «ἱέρειες» μέσα στόν ναό – καί μία ἐξ αὐτῶν μάλιστα μέσα στό Ἱερό – καί χρησιμοποίησε τήν ἀκοίμητη καντήλα γιά τό ἄναμμα τῆς δάδας τῶν Special Olympics).
Τό δέ τελευταῖο κατόρθωμά του (ἀλλά φοβᾶμαι ὄχι καί στερνό) σέ μία μακρά λίστα πλανεμένων διδασκαλιῶν καί ποιμαντικῶν ἀτοπημάτων, εἶναι βεβαίως ἡ δίωξη τοῦ πατέρα Ματθαίου ἀπό τόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στή Σαμοθράκη, πού ἐτέθη σέ μηνιαία ἀργία μέ τήν ἀστεία δικαιολογία ὅτι ἔλειπε ἀδικαιολόγητα ἀπό τόν ναό κατά τήν ἐκεῖ ἐπίσκεψη Σακελλαροπούλου.
Καί λέω ἀστεία, γιατί μόνο ἀφελεῖς θά μποροῦσαν νά πιστέψουν ὅτι δέν ὑπῆρχαν καί ἄλλοι σοβαρότεροι λόγοι καί ὅτι τό προβαλλόμενο συμβάν δέν ἦταν παρά ἁπλῶς ἡ ἀφορμή (ἐνῶ ἔγινε ἀκόμη πιό ἀστεία, ὅταν πληροφορηθήκαμε ἀπό τήν ἐπιστολή διαμαρτυρίας τῶν ἐνοριτῶν τῆς Σαμοθράκης ὅτι ἡ ἀπουσία τοῦ ἱερέα δέν ἦταν καί τόσο…ἀδικαιολόγητη τελικά, ἀφοῦ ὑπῆρχε προγραμματισμένο ταξίδι του στήν Ἀθήνα γιά τό ὁποῖο εἶχε ἐνημερώσει τήν τοπική Μητρόπολη).
Καί ἐπειδή ἀσφαλῶς οὐδέν κρυπτόν ὑπό τόν ἥλιον (καί εἶναι καί ὁ κόσμος πολύ μικρός), ἀπό ἄλλες πληροφορίες φίλων ἐπιβεβαιώνεται αὐτό πού προανέφερα: ὅτι ὄντως ὑπῆρχαν καί ἕτεροι λόγοι προστριβῆς στό πρόσφατο παρελθόν, μεταξύ δέ αὐτῶν καί τά μπόλια, καθώς ὁ διαπρεπέστατος ἐμβολιοποιμένας Ἄνθιμος τυγχάνει περιώνυμος καί γιά τήν πλήρη προσήλωσή του στό πανδημικό ψευδαφήγημα, ἀλλά καί γιά τήν ἐκδικητική του συμπεριφορά πρός ὅσους ἀντιστέκονται στίς πλάνες του. Θυμίζω ἄλλωστε καί παλαιότερο ἔγγραφο (Ιανουάριος 2022), μέ τό ὁποῖο ἀποκλείονταν ὅλοι οἱ ἀνεμβολίαστοι ἱερεῖς ἀπό τήν τέλεση Μυστηρίων ἐκτός τοῦ ναοῦ τους καί ἀκόμη ἐκδιώκονταν ἀπό τά ἀναλόγιά τους ὅλοι οἱ ἀνεμβολίαστοι ἱεροψάλτες τῆς τοπικῆς Μητρόπολης (βλ. την 4η και 5η φωτογραφία).
Τό εἶχα σχολιάσει τότε καί ραδιοφωνικά (Focus FM, ἐκπομπή Στέφανου Δαμιανίδη), καταθέτοντας μάλιστα καί τήν ἐκτίμησή μου ὅτι ἡ στάση αὐτή ἀπέναντι εἰδικά στούς ψάλτες, πού ἡ μισθοδοσία τους γίνεται ἀπό τούς ναούς (ἄρα ἐλέγχεται ἀπό τή Μητρόπολη), εἶναι ἀπολύτως ἐνδεικτική τοῦ πῶς θά συμπεριφερόταν καί ἀπέναντι στούς ἀνεμβολίαστους ἱερεῖς, ἄν ἡ μισθοδοσία τους περνοῦσε ἐπίσης ἀπό τά δικά του χέρια καί ὄχι ἀπό τό κράτος.
Καί τό νέο συμβάν εἶναι εὔγλωττο συνεπῶς. Ἕνας ἀκόμη διωκόμενος ἱερέας, ἕνα ἀκόμη παράσημο – καί συνάμα ἕνα ἀκόμη ὄνειδος καί βάρος πνευματικό γιά τούς διῶκτες. Πού φορτώνουν ἁμαρτίες καί βουλιάζουν ὅλο καί βαθύτερα. Πού δέν ἔλαβαν θέσεις ἐξουσίας (γιατί ἡ ἀρχιερωσύνη δέν εἶναι θρόνος γιά νά καμαρώνεις σάν τό παγόνι καί νά δίνεις προσταγές, ἀλλά πάνω ἀπό ὅλα εἶναι διακονία, θυσία, μαρτύριο καί βαριά πνευματική εὐθύνη), ἀλλά κατάντησαν ἐξουσιαστές καί στυγνοί τύραννοι. Καί ἡ ἄνωθεν ἱερή ἀποστολή ἐκφυλίστηκε σέ ἐξουσιαστική κακομοιριά, γιατί ὅταν ἡ ἀποστολική διακονία μένει κενό γράμμα, στή θέση της ἀπομένει ἡ δεσποτική τυραννία. Ἡ ὁποία δέν σηκώνει ἀντίλογο, οὔτε ἀνυπακοές. Ἄπειρα δυστυχῶς τά παραδείγματα ὁλόγυρά μας καί πολλαπλασιάζονται συνεχῶς…
