Η Υπουργός Πολιτισμού ασπάζεται τη χείρα του αιρεσιάρχη Πάπα στο Βατικανό

Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της προς στον Πάπα, μέσω εγκάρδιου ασπασμού της χείρας του αρχηγού των αιρέσεων και της πλάνης…

Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Το Βατικανό επισκέφθηκε η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, όπου έγινε δεκτή από τον αιρεσιάρχη, Πάπα Φραγκίσκο Μπεργκόλιο. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε την 27η Μαρτίου, έπειτα από πρόσκληση του «ποντίφικα» και διεξήχθη μέσα σε ένα «ιδιαίτερα θερμό» κλίμα.

Η Υπουργός Πολιτισμού εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για την απόφαση του Πάπα να δωρίσει στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο τρία θραύσματα του Παρθενώνα [από τη ζωφόρο, τη μετόπη και το αέτωμα], τα οποία «φυλάσσονταν» από τον 19ο αιώνα στις «συλλογές» [σύλησης] των Μουσείων του Βατικανού:

α) Μέσω εγκάρδιου ασπασμού της χείρας του αρχηγού των αιρέσεων και της πλάνης, Πάπα Φραγκίσκου [βίντεο του «Vatican News» σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης [1]].

β) Παραδίδοντας στον Πάπα ευχαριστήρια επιστολή του [αφορισμένου από τον πρώην Μητρ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο] πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.

γ) Δωρίζοντας ένα αντίγραφο μαρμάρινου αγάλματος του πρώτου αιώνα π.Χ., γνωστού ως «το Προσφυγάκι», γνωρίζοντας την ιδιαίτερη «ευαισθησία» του Πάπα προς το προσφυγικό.

Πολιτισμικός οικουμενισμός με συγκρητιστικό άρωμα και ένα Φανάρι που κινεί τα νήματα

Λίγες μέρες νωρίτερα, η Υπουργός Πολιτισμού αποκάλυπτε τον αφανή/παρασκηνιακό ρόλο και την «καθοριστική συμβολή», τόσο του Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίου, όσο και του Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Εμμανουήλ, στην πραγματοποίηση της «δωρεάς» [ή κατά το ορθότερον, επιστροφής των αρπαγέντων], στο δρόμο της «οικουμενικής αλήθειας»:

«Γνωρίζοντας τα όσα προηγήθηκαν της ιστορικής απόφασης του Πάπα Φραγκίσκου, επιτρέψτε μου να επισημάνω πόσο καθοριστική ήταν η συμβολή του Οικουμενικού Πατριάρχη κκ. Βαρθολομαίου.

[…]

Ο Πατριάρχης, πριν διατυπωθεί το επίσημο αίτημα του Μουσείου της Ακρόπολης, παρακάλεσε ο ίδιος, επρέσβευσε προς τον Πάπα, έστειλε απεσταλμένο στο Βατικανό τον Γέροντα Χαλκηδόνος, και ο Ποντίφικας ανταποκρίθηκε στην παράκλησή του. Έτσι, εκδήλωσε την ειλικρινή του επιθυμία να ακολουθήσει τον δρόμο της οικουμενικής αλήθειας».

Ταυτόχρονα, ο αιρετικός Καρδινάλιος Fernando Vérgez Alzaga, ο άνθρωπος που ανέλαβε να διεκπεραιώσει την επιθυμία του «ποντίφικα» και πρόεδρος του Κυβερνείου του Κράτους της πόλης του Βατικανού, πιστοποιούσε το διαχριστιανικό/διαθρησκειακό χαρακτήρα ενός ευρύτερου συγκρητιστικού πλάνου του Πάπα, όπου: «οι συλλογές τέχνης του Πάπα, γίνονται προνομιακό σημείο φιλίας μεταξύ λαών, θρησκειών, Εκκλησιών, ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια».

Τίθεται το δυσαπάντητο ερώτημα ποιο είδος ανθρώπων είναι το πλέον ασπόνδυλο, οι πολιτικοί ή οι κληρικοί. Αυτοί που όταν βλέπουν ιερέα φτύνουν τον κόρφο τους να μην βασκαθούν, αλλά αν χρειαστεί φυλάνε το χέρι του Πάπα, δοξάζουν τον Πατριάρχη και υμνολογούν τον πρώτο τη τάξη υποψήφιο διάδοχό του ή οι κληρικοί που μιλούν για Ορθοδοξία και τρέχουν στον Πάπα;