Μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση έδωσε στη δημοσιότητα στις 24/2/2023 ο PJM, ο διαχειριστής του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρισμού των ανατολικών Πολιτειών των ΗΠΑ. Όπως φαίνεται στο πιο πάνω απόσπασμα χάρτη, ο PJM εξυπηρετεί 13 Πολιτείες, συντονίζοντας τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας σε όλο ή μέρη του Ντέλαγουερ, Ιλινόις, Ιντιάνα, Κεντάκι, Μέρυλαντ, Μίσιγκαν, Νιου Τζέρσεϊ, Βόρεια Καρολίνα, Οχάιο, Πενσυλβάνια, Τεννεσί, Βιρτζίνια, Δυτική Βιρτζίνια και την Περιφέρεια της Κολούμπια. Περισσότερες από 1.000 εταιρείες είναι μέλη του PJM, που εξυπηρετεί περισσότερα από 65 εκατομμύρια ανθρώπους και συντονίζει συνολική δυναμικότητα παραγωγής 192,3GW. Με περισσότερα από 136 χιλ. χλμ. γραμμών μεταφοράς, το 2021 o PJM παρέδωσε 821TWh ηλεκτρικής ενέργειας (ως μέτρο σύγκρισης, η Γερμανία το 2021 χρησιμοποίησε 587 και το 2022 577TWh).
Η έκθεση έχει τίτλο “Energy Transition in PJM: Resource Retirements, Replacements & Risks” και στην ουσία είναι μια παρουσίαση αποτελεσμάτων της πιο πρόσφατης Μελέτης Επάρκειας Ισχύος μέχρι το 2030, όταν και η περιοχή θέλει να κάνει “πράσινη μετάβαση”.
Όπως βλέπουμε στο πιο πάνω απόσπασμα της περίληψης, η μελέτη εντόπισε τέσσερα κύρια σημεία, τα οποία, σε συνδυασμό, παρουσιάζουν αυξανόμενους κινδύνους αξιοπιστίας κατά τη μετάβαση, λόγω πιθανής χρονικής αναντιστοιχίας μεταξύ της απόσυρσης εργοστασίων, της αύξησης της ζήτησης ηλεκτρισμού και του ρυθμού εισόδου νέας ισχύος:
- Ο ρυθμός αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας είναι πιθανό να συνεχίσει να αυξάνεται τόσο από συνήθεις καταναλωτές όσο κι από τον πολλαπλασιασμό των κέντρων επεξεργασίας δεδομένων στην περιοχή,
- Οι θερμικές μονάδες αποσύρονται με ταχείς ρυθμούς λόγω των πολιτικών της κυβέρνησης και του ιδιωτικού τομέα καθώς και των οικονομικών της αγοράς,
- Υπάρχει κίνδυνος οι αποσύρσεις ισχύος να ξεπεράσουν την κατασκευή νέων πόρων, λόγω ενός συνδυασμού βιομηχανικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της χωροθέτησης και της αλυσίδας εφοδιασμού, των οποίων οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις δεν είναι πλήρως γνωστές,
- Η ουρά αναμονής μονάδων παραγωγής για διασύνδεση στο δίκτυο PJM αποτελείται κυρίως από στοχαστικής ή περιορισμένης διάρκειας λειτουργίας μονάδων (διάβαζε: αιολικά & φ/β). Δεδομένων των λειτουργικών χαρακτηριστικών αυτών των πόρων, απαιτείται πολλαπλάσια ισχύς από αυτούς τους πόρους για να αντικαταστήσουν 1 MW θερμικής παραγωγής.
Η ανάλυση έδειξε ότι 40 GW της υπάρχουσας παραγωγής κινδυνεύουν να αποσυρθούν μέχρι το 2030. Αυτός ο αριθμός αποτελείται από: 6 GW που …
τέθηκαν εκτός λειτουργίας το 2022, 6 GW ανακοινωμένες αποσύρσεις, 25 GW πιθανές αποσύρσεις λόγω εφαρμοζόμενης πολιτικής και 3 GW πιθανές αποσύρσεις λόγω της αγοράς. Συνολικά, αυτό αντιπροσωπεύει το 21% της τρέχουσας εγκατεστημένης ισχύος στο δίκτυο PJM και είναι κυρίως θερμικές μονάδες. Εκτός από τις αποσύρσεις, η μακροπρόθεσμη πρόβλεψη φορτίου δείχνει αύξηση της ζήτησης κατά 1,4% ετησίως στα επόμενα 10 χρόνια. Λόγω της επέκτασης των κέντρων επεξεργασίας δεδομένων, σε συνδυασμό με τη συνολική ηλεκτροδότηση, ορισμένες μεμονωμένες ζώνες παρουσιάζουν πιο σημαντική αύξηση της ζήτησης – έως και 7% ετησίως. Η ουρά αναμονής για σύνδεση στο δίκτυο αποτελείται κυρίως από “Α”ΠΕ (94%) και φυσικό αέριο (6%). Παρά τη μεγάλη ονομαστική ισχύ των “Α”ΠΕ στην ουρά αναμονής (290 GW), το ιστορικό ποσοστό ολοκλήρωσης για έργα “Α”ΠΕ ήταν περίπου 5%. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι ο τρέχων ρυθμός των νέων εντάξεων θα είναι ανεπαρκής για να συμβαδίσει με τις αναμενόμενες αποσύρσεις και την αύξηση της ζήτησης έως το 2030.
Με βάση τα πιο πάνω, η έκθεση καταλήγει πως για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία ο PJM θα μπορούσε να αντιμετωπίσει διαρκώς μειούμενα περιθώρια αποθέματος ισχύος. Οι αποσύρσεις εργοστασίων φαίνονται πιο βέβαιες από την έγκαιρη ένταξη νέων πόρων παραγωγής για αντικατάσταση των παλαιών, δεδομένου ότι η ποσότητα αποσύρσεων κωδικοποιείται σε διάφορους στόχους πολιτικής, ενώ οι επιπτώσεις στον ρυθμό νέας εισόδου απ’ την πρόσφατη νομοθεσία δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητές. Κι ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, του σεναρίου “υψηλής εισόδου” νέας ισχύος, τα περιθώρια εφεδρειών του PJM μειώνονται από 25-26% το 2023 σε 12-15% το 2030. Αν ωστόσο ισχύσει το σενάριο “χαμηλής εισόδου”, τα περιθώρια εφεδρειών από 22-23% το 2023 σχεδόν εξαφανίζονται το 2030, καθώς μειώνονται σε μόλις 3-5%!
Κατόπιν αυτών, η σύνθεση και τα χαρακτηριστικά απόδοσης του ενεργειακού μείγματος θα καθορίσουν τελικά την ικανότητα του PJM να διατηρεί την αξιοπιστία του ηλεκτρικού συστήματος χύδην. ο PJM ζητά την έγκαιρη ανταπόκριση των ενδιαφερόμενων μερών, των κρατικών και ομοσπονδιακών φορέων και των καταναλωτών για τη διαχείριση της ενεργειακής μετάβασης, η οποία τελικά και θα διασφαλίσει ότι ο PJM διαθέτει τα εργαλεία και τους πόρους για να διατηρήσει την αξιοπιστία του δικτύου.
Με άλλα λόγια, όπως ακριβώς είχαμε δει να λέει ο δικός μας ΑΔΜΗΕ, ο διαχειριστής του δικτύου των ανατολικών ΗΠΑ το λέει ξεκάθαρα για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, που οδηγούν σε ουρά αναμονής με 94% ΑΠΕ: “Καπετάνιε, η πολιτική σου μας πάει κατευθείαν πάνω στο παγόβουνο!” Καλές οι ιδεοληψίες περί των δήθεν “Α”ΠΕ, αλλά θέλουμε και ρεύμα!
Πηγή: greeklignite.blogspot.gr